ZWEVEN DOOR DE LUCHT

Ik wist niet wat ik zag! Heel toevallig kwam ik gisteren tegen waar ik eergisteren over schreef. Ik ging weer eens een keertje met mijn camera naar de zevende verdieping van de Openbare Bibliotheek en was verbijsterd om wat ik daar in de verte aanschouwde: mensen die in een zweefmolen door de lucht zoefden.

Kermis op de Dam, voor geen goud, maar het zag er prachtig uit. Van een bijna surrealistische schoonheid. Eigenlijk hetzelfde als die landschapskunst waar ik het gisteren over had: het heeft iets ontregelends vanwege de proporties. Alsof het wil zeggen dat de maten en de vormen waar wij aan gewend zijn geraakt in het ondermaanse maar heel betrekkelijk zijn. Je zou bijna zeggen: Plato ten voeten uit (zojuist Ina’s PLatoblog gelezen, vandaar).

Thuis gekomen bedacht ik me opeens dat je dat misschien ook vanaf mijn achtergalerij zou kunnen zien. Ik weer naar buiten en ja hoor, WOW. Foto 2 is vandaaruit gemaakt met behulp van mijn telelens.

groetjes
rené

PS: behalve het paleis op de Dam (nog juist ook de Atlas te zien) is op foto 1 o.a. de Bijenkorftoren prominent in beeld alsmede dat andere martelwerktuig van de Kermis: die wentelwiek met aan de uiteinden gondels waarmee je door de lucht gezwiept wordt.

Net langs de toren van de Zuiderkerk.