ZONSONDERGANG IN AMSTERDAM

Ik geloof dat ik zo langzamerhand bij een klein clubje van mensen ben gaan behoren die behoudens een enkele verzuchting over het gekissebis op dit blog rustig verder bloggen. Gewoon omdat ze dat leuk vinden en niet om zich te profileren door zich tegen deze of gene af te zetten.

Zo, dat was dan weer even zo’n verzuchting, nu weer door.

Vaak als ik even moet luchten maak ik een ommetje rond het Oosterdok. Deze keer (afgelopen dinsdag) precies bij zonsondergang en met de camera een keer niet vergeten.
De Nikolaaskerk, Sea Palace (een drijvende Chinees in het Oosterdok), een voorbijvarend bootje en een bellende kapitein van een sloep met schemerlamp op de eerste foto. En natuurlijk het rood van de ondergaande zon.

Honderden keren moet ik dit wandelingetje gemaakt hebben, en elke keer krijg ik een vakantiegevoel, alsof ik in het buitenland zit. Amsterdam kan een heerlijke stad zijn, schrijf ik nu om 2 uur ‘s-nachts omdat ik voor de derde keer wakker ben geworden van dronken toeristen die luid delibererend onder mijn raam blijven staan omdat ze niet weten welke kant ze op moeten. Grrrrrrrrroetjes

rené

De spiegeling aan de overkant van het Oosterdok in de ramen van de trap naar het Nemo-terras c.q. de ingang van de IJ-tunnel. De Nikolaas is nog duidelijk herkenbaar.

Het Centraal Station.