ZANDVOORT: KWAL BIJ ZONSONDERGANG

Om tien voor half twee kreeg ik het idee, en om half twee was ik onderweg naar mijn geboorteplaats Velsen, gisteren. Ikwas n.l.naar mijn tuin aan het gaan maar kreeg de impuls om de vleugelboot te nemen i. p.v. de pont.

Veel te zware rugzak, want ik wilde in mijn huisje gaan lezen en kon geen keus maken: dan maar alledrie de boeken mee. Ook nog eens TWEE fototoestellen, en niks te eten en te drinken.

Enfin, daar hou ik dus ontzettend van, van dat soort ingevingen. Onderweg dacht ik ook voor het eerst sinds het uit is met mijn vorige relatie dat ik misschien wel nooit meer een relatiewil. Want behalve dat ik dit ervaar als de ultieme vrijheid was ik tijdens de wandeling compleet gelukkig en miste ik niks.

Van Velsen gelopen langs het Noordzeekanaal naar de sluizen en toen verder gelopen naar het strand en naar Zandvoort. Ondertussen wat gedronken in IJmuiden en onderweg in Parnassia. Niet wereldschokkend, ik doe dat vaker, maar ik geniet er altijd met volle teugen van. Pas tegen zonsondergang kwam ik aan.

Niet echt veel gefotografeerd (een stuk of 180), maar er waren een paar erg aardige bij.

groetjes

rené