WINTERS AMSTERDAM
De sneeuw bleef uiteindelijk toch nog liggen, dus ben ik toch gaan fotograferen. Helaas bleef hij ook vallen, dus dat was, ook al omdat het stevig waaide, een hele klus. Ik ben net zo lang door gegaan totdat ik vanwege ijskoude vingers het knopje van mijn camera niet meer kon voelen.
De foto’s zijn in volgorde van nemen, dus je kunt mijn route uit de foto’s destilleren als je Amsterdam goed kent. Maar voor degenen die dat niet doen: grosso modo van het sluisje voor mijn deur via de Raamgracht naar de Koveniersburgwal, via de Damstraat naar de Dam en via het Beursplein door het steegje naast het politiebureau naar de Oude Kerk en via de Oudezijds en de Nieuwebrugsteeg naar de Prins Hendrikkade en toen via de Geldersekade terug.
En toen moest ik ZO nodig plassen dat ik iets deed wat ik niet voor mogelijk had gehouden: in een hoekje op de Geldersekade, ik kon zelfs de krul bij de Waag niet meer bereiken. Vond het niet kunnen, maar ik had geen keus.
groetjes
René
I LOVE AMSTERDAM in sneeuwschrift: dat zag ik trouwens pas thuis op de foto:
Dat huisje met die drie rode lampen is volgens mij nummer 28 waar Mien Sligte, blonde Mien de vrouw van Haring Arie, woonde en werkte: ik heb haar in haar nadagen nog maaltijden bezorgd van Flesseman, voordat zij daar naartoe kwam en uiteindelijk in het Mozaïekhofje ernaast is overleden:
En weer thuis:
Toch langer buiten geweest dan ik dacht: één uur en drie kwartier:
