WEIDEVOGELS
Nooit bevrijd want nooit gekooid. Die vogels. Maar dat weten ze ook niet, dus dan kan je maar beter gekooid geweest zijn en bevrijd, dan kun dat waarderen? Helaas kun je dat dan ook weer snel vergeten.
Met een beetje historisch besef, en een beetje mondiaal bewustzijn, kun je wel weten dat het eigenlijk heel bizonder is dat we al zo lang zonder oorlog zijn in West-Europa. Al lijken de kooien niet geheel van het toneel verdwenen, integendeel, ze zijn nu van een ander materiaal gemaakt.
Omdat de foto’s allemaal, ruim een week geleden trouwens, rond Durgerdam zijn genomen begin ik met een romantisch plaatje van het kerkje van Durgerdam. Het is in gebruik als galerie. In de grijzeoudheid heb ik daar ter gelegenheid van de opening van een tentoonstelling nog eens zingende zaag gespeeld. Maar dit terzijde.
Het is echt vogeltijd, dit is al mijn zoveelste vogelblog. Maar ik vind het sinds mijn nieuwe telelens werkelijk fascinerend dat allemaal van dichtbij te kunnen bekijken. En ik hoop dat jullie ervan meegenieten. Anders zou ik ze toch maken natuurlijk, maar het is veel leuker als anderen ze ook kunnen waarderen.
Op dezelfde dag heb ik dat Puttertje genomen waar ik al een blog over gemaakt heb. Die zit er nu dus niet bij, maar je kunt HIER klikken als je hem nog niet gezien hebt en wil zien.
groetjes
rené
Kweetniet: Futen???? Blijken Kluten. Dat had ik vanmiddag al van een vriend gehoord maar weer vergeten, blijven hangen was de uten.
Vrouwtjesfazant:
Haar man:
Langs de rand van het IJselmeer. Tureluur, met dank aan antoinette.
IN het IJselmeer: ik weet niet of ganzen officieel weidevogels zijn, maar ik zie ze altijd grazen.
IN de verte:
