VIERING SIMON VINKENOOG THEATER

Het leuke van mijn volkstuinencomplex is het karakter ervan. Niets is gelikt, aangeharkt, gemanaged. In niets lijkt het op de over-georganiseerde maatschappij waarin wij leven, terwijl er veel van de grond komt, maar nooit op de manier zoals je zou verwachten en nooit snel. Rijke initiatieven worden er ondernomen, maar ze groeien als een plant of een boom. Er gaat ook veel mis, maar dat hoort er gewoon bij en wordt door iedereen geaccepteerd: dat is Buitenzorg. En dat is precies de reden dat zoveel mensen, waaronder ik, er zo van houden, het is een soort enclave.

Het Simon Vinkenoog Theater op het complex was daar weer een mooi voorbeeld van: er is geen theater!! We noemen een open plek in de in aanplant zijnde gemeenschappelijke tuin gewoon zo. Er hangt een gedicht van Simon over Buitenzorg.  Maar de opening werd wel uitgebreid gevierd, regen of geen regen. Gedichten werden er voorgelezen van en door tuinders, aspirant-lid Natasha zong werkelijk wonderschoon Jiddische liedjes, er trad een geweldig jazz trio op, er werd zingende zaag gespeeld (door mij), er waren geestige toespraakjes en er was drank. Het eerste gedeelte van de opening vond op de plek van het theater plaats, de tweede helft in het in aanbouw zijnde Gerrit Mol cafe ( genoemd naar onze vorige voorzitter die nog steeds een drijvende kracht op de tuin is).

Edith Ringnalda (foto 1), de vrouw waarmee hij de laatste 20 jaar (dacht ik) doorbracht was er natuurlijk, maar ook zijn tweede vrouw met haar en Simons dochter, die de oude tuin van Simon heeft, en ik zag ook iemand die als twee druppels water op Simon leek, dat was ongetwijfeld zijn zoon, of een van zijn zoons, dat weet ik niet.

Kortom: het was een prettig, ongeregeld feestje, met diner en dansen toe.

Groeten

rene

PS: Hier het webadres van Edith Ringnalda voor een verslag van vele Simon Vinkenoogactiviteiten van de laatste twee weken: http://www.edithringnalda.nl/

De vorige voorzitter en geweldige kok, redenaar en schrijver Gerrit Mol:

Merik van der Torre, een van de dichters op de tuin:

Links de huidige voorzitster, Sjen:

Simon had in zijn tuin een gordijn hangen bestaande uit honderden nutteloze dingen. Bij het nadenken over de lijst voor het gedicht van Simon kwam het idee boven drijven om er een lijst met nutteloze dingen omheen te maken: iedereen werd verzocht een nutteloos ding te zoeken en op te hangen. Van mij hangt er een plastic sinaasappel, hier wordt iets opgehangen door Dickens, die hiervoor een aria van Pergolesie (?, in ieder geval iets Italiaans) had gezongen:  

 

Er stonden tijdelijk twee grote spiegels gestald, die bleken geleverd door Willem Blootvoet aan een tuinster die hem ook al jaren kent. Ik heb met Willem een liedje over Cohen gemaakt (zie link hiernaast).