VAN WOERDEN NAAR BREUKELEN
Gisteren met Ronald van Woerden naar Breukelen gewandeld. Het is een NS-wandeling, en precies wat we zochten: niet te gek lang, niet te ver weg en niet teveel hoeven zoeken. Dat laatste kwam ook al doordat Ronald hem al een paar keer gelopen had en niet op de kaart hoefde te kijken.
Ik heb die route, ik dacht met hem, ook al eens ooit gelopen maar kon me er nauwelijks iets van herinneren, dat was ook in een ander jaargetijde waardoor de dingen er toch al anders uitzien. Maar ook al had ik het me goed herinnerd zou het toch niet saai geweest zijn: ik geniet altijd van alles, en als je goed kijkt is alles nieuw. Leven in het nu heet dat geloof ik.
Ik heb de titel van dit blog even ingetikt in de zoekbalk ervan en bleek een foto-verslag hier neergezet te hebben in november 2015. Maar dat bleek met Jan geweest te zijn, en van Breukelen naar Woerden, via toch een enigszins andere route, zie HIER.
Ronald had beloofd dat er wat weidevogels voor mij klaar zouden staan om gefotografeerd te worden, maar dat viel een beetje tegen, hoewel ik toch wat vogeltjes heb kunnen schieten. Het bijzonderste was een parend tjiftjaf-stelletje. Hoewel, stelletje…..het leek wel een verkrachting. Ze hielden op toen ze ons in de gaten hadden en vlogen allebei in een andere richting, alsof het vrouwtje ontsnapte.
Echt een heerlijke wandeling, we kwamen daarbij ook een paar keer dezelfde wandelaars tegen. Toen we voor de tweede keer twee dames tegen kwamen waarmee we wat al hadden gepraat over vogels, vroeg ik: hebben jullie de lepelaar gezien? Neeeee riepen ze. Nou, zei ik, wij ook niet. En dat klopte, wat we allemaal wel jammer vonden.
groetjes
rené
Een fuut zat al te broeden:
De dames die net als wij geen lepelaar hadden gezien, maar dat wel graag hadden gewild:
Parende tjiftjafs:
Volgens mij zijn dit Canadezen:
Ronald:
Deze zag je overal, kenden de naam niet. Zo’n zelfde vlieg zat in de trein terug, zie laatste foto:



































