TUIG
Keek ik afgelopen zondag uit mijn raam, bleek er opeens een gebouw te zijn bijgekomen. Natuurlijk wist ik dat dit onmogelijk was en besefte ik in dezelfde seconde dat het een schip was dat aan de andere kant van de Oude Schans was verrezen. Toen ik op de pont zat op weg naar mijn tuinhuisje zag ik pas dat het er twee waren: een vliegdekschip en een raar grijs bakbeest zonder raampjes. De laatste had ik vanuit mijn woning gezien.
Aangezien ik al drie dagen achter elkaar in mijn tuin ben geweest heb ik zes keer de gelegenheid gehad ze te fotograferen
Nou verfoei ik oorlogstuig. Als ik eraan denk wat het allemaal heeft gekost en wat voor nuttigs je met dat geld kan doen wordt ik onpasselijk. Alleen al hier aangemeerd te liggen kost een vermogen. En het is alleen maar voor de lol van de bemanning, want een echte reden om hier aan te leggen hebben ze niet. Tanken kan elders, foerageren ook en oefenen gaat hier niet. Gelukkig zijn de kosten voor de Engelsen, want het vliegdekschip is in ieder geval Engels, van dat andere bakbeest ken ik de nationaliteit niet.
Dit gezegd hebbend moet ik bekennen dat ik het fascinerende dingen vind: de schaal, de onbegrijpelijke bollen, de lijnen. Ik kan me voorstellen dat echte mannen hierop kikken. Maar dat doen ze misschien om andere redenen dan ik: het zijn moordwapens en dat maakt het voor veel mannen aantrekkelijk: het geeft een machtsgevoel. Voor mij geeft het juist de nietigheid van de mens weer: die kleine figuurtjes zijn slechts de radertjes in een enorme helse machine. En ik geniet van de lijnen: de gebogen opgaande curve van de startbaan, een weg die abrupt in de lucht afbreekt, afgezet tegen de boog van de passengers terminal, prachtig!!
groetekus
rené
Twee gebouwen
Rembrandttoren
Joggster op Java-eiland in de ochtendzon.
Voorbijvarende spuitgast in de avondzon.
Doodlopende weg.
Naar de bakker geweest.
Rondleidingen.
De op één na mooiste.
De mooiste