TOT ZIENS

Dit is voorlopig mijn laatste blog. Ik ben bijna onderweg naar Nepal en blijf daar volgens de planning vijf weken. Heel misschien zet ik af en toe iets van mijn ervaringen op dit blog, maar in ieder geval zonder foto’s want daar heb ik de aparatuur niet voor.

Ik ga met vriendin Nina en het wordt een ongeplande reis, afgezien van de tijdsduur dus. De eerste vijf dagen hebben we wel een hotel in Kathmandu geboekt, maar daarna is alles open. Het schijnt er momenteel hevig te regenen, maar dat houdt op als wij geland zijn (of een uurtje daarvoor). Zoniet, dan maken we er natuurlijk toch wat van. Maar we willen persé de Himalaya’s zien, dus we klimmen net zolang totdat we boven de wolken zitten.

Ik zal dit blog missen, maar als ik terugkom heb ik natuurlijk wel wat te laten zien. En misschien is het wel eens goed een tijdje helemaal niet met bloggen bezig te zijn, want het begint alweer aardig op een verslaving te lijken. Elke dag een blog, het is gewoon een vast onderdeel van mijn leven geworden. Misschien doe ik het zelfs wel niet meer als ik terug ben, dan ben ik misschien van alle conditioneringen bevrijd. En dat zou sowieso een leuk effect van deze vakantie kunnen zijn.

Mijn vorige verre reis, naar Peru en Bolivia in 1998, had ook verstrekkende gevolgen. Niet zo heel duidelijk aanwijsbaar voor een buitenstaander misschien, maar voor mij voelde het zo. Ik heb nu het idee dat deze reis wel eens het laatste zetje kan zijn in een ontwikkeling naar iets. Vaag voor u maar niet helemaal voor mij , hoewel……over het algemeen weet ik wel mijn richting maar is het einddoel altijd ongewis.

GROETEKUS
RENÉ

PS: en de foto is van het Amsterdamse bos.