TOEVALSTREFFER?

Ik moest er wel mijn best voor doen, op 17 december, want er liepen veel mensen door het beeld. Ze waren een vrachtwagen aan het uitladen op de Vijzelstraat (Vijzelgracht), maar ik kreeg het toch voor elkaar.

Al had hij beter gekund als er niet óók door de beller gelópen zou zijn. Gezien de beperkingen was dit het best haalbare. Kennelijk vind ik hem zelf erg leuk want hij bleef maar door mijn hoofd spelen om er nog een blog van te maken.

Bij deze dus.

En waarom vind ik het nou zo leuk? Ik kom er vandaag achter dat het te maken heeft met verschillende dimensies in één beeld. Het platte vlak van het affiche met de “driedimensionale” beller, die inmiddels dus ook in het platte vlak is terecht gekomen.

Foto’s maken van mensen die voor foto’s staan vind ik ook al erg lang interessant. Mijn foto-boek met door mij gefotografeerde oude mensen in hun eigen oude foto’s gemonteerd waarop zij zelf als jong persoon staan is ook zo iets: verschillende tijden, verschillende dimensies. En toch één. In ieder geval één bééld.

Misschien is het een verbeelding van mijn behoefte naar eenheid.

groetjes

rené