TIMING

Ik ervaar mijn hoofd soms als een computer.

Neem nou deze foto.

Ik zie een bootje net voordat hij zal verdwijnen onder de brug bij het sluisje hiertegenover. In een flits zie ik nog het hondje op de voorplecht staan.

Foto nemen, schiet het door mijn hoofd? Als hij er aan de andere kant weer uitkomt en ik ongeveer1 seconde het bootje kan zien?

Nou nee hoor, een hondje voor op een boot, nou en? Leuk gezicht maar ik heb het al genoeg gedaan, hondjes voor op een boot.

Totdat mijn hersens opeens beseffen dat het hondje IETS AAN heeft. Dat zal toch niet, nee, dat kan toch niet?

Een zwemvest???????????

De boot moet ondertussen halverwege “ondergronds” zijn.

Nu in razendsnelle vaart de camera gepakt. De greep uit het foudraal is zo geprogrammeerd dat ik tegelijkertijd de camera aanzet. Tegenwoordig doe ik er geen dop meer op omdat het eraf halen daarvan, vooral als ik vergeten was dat hij er op zat, me al vele foto’s gekost heeft.

Op welke plaats komt de boot onder de brug vandaan? Ik gok op ietsjes beneden en stel scherp op het water iets verderop omdat de hoogte van de boot van de afstand afgetrokken moet worden, dus ik moet er bij het scherp stellen iets bijtellen als hij beneden langskomt.

De boot had een behoorlijke vaart, ook nog!!

Mijn computer had net al deze berekeningen gemaakt toen hij tevoorschijn kwam.

In een miljoenste seconde dacht ik nog: moet ik alleen de hond, of ook de stuurman erbij. Maar in het laatste geval is de hond weer niet in de zon.

En daar ging het fout: de keuze hiervoor was voor mijn hersencomputer niet meer te behappen en het is dus de hond in de schaduw geworden met net een klein beetje stuurman zichtbaar.

Toen ik dit stukje had geschreven bedacht ik opeens: IS het wel een zwemvest? Is het niet gewoon een tuigje waardoor je de hond als een handtas kunt oppakken en er dan mee winkelen als de hond geen zin meer heeft om te lopen?

Zwemvest of handtasje, eigenlijk maakt het niet zo veel uit.

groetjes

rené