TERUG UIT NEPAL
Gisterenavond ben ik teruggekomen uit Nepal na een trip van vijf weken. Wat een land!!!! Het was voor mijn reisgenote en mij de eerste kennismaking met Azië en we vielen dan ook van de ene verbazing in de andere verbijstering. Onze terugkerende verzuchting : ALLES IS ANDERS. De overweldigende natuur, de schrijnende armoede, het vuil, de kuilwegen, de kinderarbeid, de honderdkilodragers, de poephutten en schijtgaten, de rugbrekende busstoelen, de slagregens en de verzengende hitte, de ezels en de olifanten, die ene Rhinoceros en de apen, de hotelkamertjes voor 2 euro, de overal aanwezige tempeltjes voor Hindoes en de gebedsmolens voor de Buddhisten, de lijkverbrandingen en de heilige mannen, de historische plaatsen met hun schitterende gebouwen, de levende godin, de Buddhistische kloosters, de miljoenen winkeltjes van twee vierkante meter, de rijstdorsers en heilige koeien, de prachtigste vlinders en ga zo maar door.
Ik ben net thuis dus, maar ik weet dat ik met de verwerking van deze reis nog wel een tijdje zoet ben, want het heeft er behoorlijk ingehakt. Ook het bewerken en rangschikken van de foto’s zal nog wel enige tijd in beslag nemen: ik heb ze net allemaal in de computer gezet. Hoewel ik helaas 1 lege cd meegekregen bleek te hebben, wat waarschijnlijk zo’n tweehonderd foto’s scheelt, blijven er nog altijd 1900 over. In de loop van de volgende weken wil ik jullie daar wat van laten zien. Het wordt geen chronologisch verslag, maar een willekeurige keuze van onderwerpen, net waar mijn aandacht op het moment van schrijven en foto’s kijken op gevestigd wordt.
Hoewel ik de foto’s nog niet eens bekeken heb wil ik bij deze eerste bijdrage een foto laten zien die ik speciaal opgezocht heb omdat ik denk dat het een van de mooste is. Ik was ontzettend blij toen ik hem nam: Het is een plassenfoto, dus hij past geheel in mijn straatje, en het is geen toeval: ik zag die brommer aankomen en ik was juist voor het eerst een plas aan het fotograferen, en wat voor een: de reflectie van de Dhaulagiri, een van de grootste Himalaya-reuzen.
Zo, en nu moet ik naar mijn werk, beetje erg snel maar dat kon niet anders. Ik plaats mijn stukjes voortaan rond 20.00 u. des avonds, ook deze.
groetekus rené