SURFEND DOOR DE MUSEUMNACHT
Het was weer museumnacht gisterenavond. Ik kijk vanuit mijn woning op de ingang van het Rembrandt museum, en dit zijn drie foto’s, van een museum-nacht-surfer, die ik zo nam.
Het is niks voor mij, die nacht: te druk en ik ben sowieso niet zo’n museumliefhebber: ga eigenlijk alleen naar foto-musea. Vroeger wel vaak naar het Stedelijk.
Behalve met de fiets kun je die musea natuurlijk langs surfen. Beetje ouderwets soort surfen, met de tablet gaat het een stuk sneller. Maar ja, je hebt natuurlijk altijd mensen die niet met hun tijd meegaan. Ik voel erg met die mensen mee, sterker nog, ik identificeer me met hen. En een van de voordelen ervan is hier duidelijk zichtbaar: de mooie meiden waar je langs surft zijn niet virtueel maar van vlees en bloed!!!
groeten
René
PS: het vele rood op de foto’s komt door de knalrode neon-letters van het belendende café de Rembrandt Corner.
En niet te vergeten:
Dat zou Rembrand zelf ook gevonden hebben.
ben ik vorige week nog geweest maar achteraf was de entreeprijs te hoog voor de korte tijd dat we hadden voordat we naar het concertgebouw gingen
te lang in Himalaya geweest 😉
Daar kun je misschien wel grotere hoogtepunten bereiken::))
Nou dat moet je niet te snel zeggen: het schijnt dat Rembrandt gereïncarneerd is als eigenaar van een hedge-fund. De reden is waarschijnlijk dat hij wel eens een keertje genoeg geld wilde hebben.
Toch weer een schaduwfoto 😉
Selma: ja zeg, was me eerlijk gezegd niet bewust opgevallen. Maar ik zet er toch echt weinig he, wat ik al gezegd had.
Hij kijkt een beetje schichtig, had hij in de gaten dat hij werd gevolgd?
Nee hoor, hij keek niet naar vier hoog op 60 meter afstand. Ik heb de foto gecropt vanwege het fotogenieke, maar op de originele foto is duidelijk dat hij naar niemand anders kan kijken dan naar de twee dames die hij net voorbij is gelopen.