SPIN

Vandaag was ik bezig bolletjes in mijn tuin in te graven toen ik hem plotseling over mijn hand zag lopen, het mooiste spinnenexemplaar dat ik ooit op mijn “eigen” stukje aardkloot gezien heb. Het was een rappe loper, maar door mijn hand steeds rond te draaien (en weer terug!) kon ik hem bij me houden, al rennend naar mijn fototoestel dat in mijn huisje lag.
Hij had een knalgroen achterlijfje, en toen ik een achtergrond voor hem zocht dacht ik dat het wel een goed idee was hem op mijn gele zonneklep te nemen. Maar eerst op mijn hand natuurlijk. Het beestje weigerde stil te gaan zitten, het was een model van niks. Maar voor een fotograaf natuurlijk een extra uitdaging.

De zonneklep draaide ik rond en rond omdat hij steeds uit het zicht wou verdwijnen, maar het gekke was dat hij ook iets met draden aan het doen was. Heel onlogisch, want het leek me nou niet echt een geschikte plek om een spinneweb te maken, en dat zou dat spinnetje zelf toch ook moeten weten.

Toen dat gedoe zo’n minuut of vijf geduurd had, en ik toch een aantal scherpe foto’s had weten te maken, stormde hij plotseling over een draad naar de Budleia waar ik een halve meter vandaan stond. Had die slimmerik dus een draad gemaakt die wuivend in de wind aan de vlinderstruik was blijven kleven waardoor hij een ontsnappingsroute had gecreëerd, mij het nakijken gevend. Niks dom webspinnetje dus!

Enfin, ik kon hem nog net een keer fotograferen ( helaas onscherp zoals u kunt zien) voor hij definitief uit mijn leven verdween, mij achterlatend met een wederom vergroot ontzag voor de natuur.

Groetekus
René