PORTRETTEN IN DE MENIGTE

Wie valt je op in een menigte?

Dat wordt voor een deel bepaald door de lichtval, heb ik zaterdag bij OCCUPY AMSTERDAM gemerkt.

Maar toch zeker ook door je affiniteit met bepaalde mensen.

En waarom je die voorkeur hebt? Schoonheid, uitstraling, een mooie emotie??

Ook de selectie achteraf is belangrijk, je kunt niet alles in het korte moment dat je de gelegenheid krijgt beoordelen, je moet vaak gewoon snel knippen omdat je weet dat de kans  daarna verkeken is.

Nou, het was een hele klus, maar ik ben tevreden over het resultaat. Met mijn drie blogs over de beweging heb ik voor mijn gevoel een minuscuul  klein beetje bijgedragen aan het onderliggende gedachtengoed ervan.

Trouwens: volgens mij is de meneer van foto 5 een kleinzoon van Frits Philips. Ondertussen weet ik dat hij dat NIET is. Ik stond n.l. vandaag op de Leliegracht de achterflap van een afgeprijsd boek over de ten einde lopende Maya-kalender te lezen toen ik in een ooghoek een jongensachtige man pal voor de boeklhandel met zijn fiets zag remmen om vervolgens te gaan omdraaien de andere richting uit. Toen ik beter keek zag ik dat het de man van de foto was. Ik heb hem aangesproken en van mijn weblog verteld en natuurlijk gevraagd of hij inderdaad een kleinzoon van Frits Philips was, maar dat bleek niet het geval. Dat overkomt mij trouwens vaker, dat mensen mij opvallen die ik gefotografeerd heb, het bewijs dat je toch een band met zo iemand aanknoopt, een reden om ooit met fotografie te stoppen. Je verstevigt zo n.l. de verbinding met de wereld, en vanuit de gnostiek is het juist de bedoeling dat je die verbinding losser maakt. Maar ja…………, daar heb ik de laatste tijd juist steeds meer moeite mee. Je kunt niks forceren, dus dat accepteer ik dan ook maar weer.

groeten

René