PERSOONLIJKE NZ-NS-PERIKELEN
Toen ik een paar dagen geleden terug kwam van mijn tuin was ik blij dat het al donker was toen ik het IJ overstak met de pont. Ik zag dat ze bezig waren aan de nieuwe bogen achter het station en had mijn goede camera bij me, dus ik werd vrolijk van het prettige vooruitzicht om daar foto’s van te gaan maken.
Dat leverde inderdaad op wat ik ervan verwacht had. Eerst vanaf de weg, maar dat bleek te ver zodat het niks werd. Toen kreeg ik het idee om van binnenuit het station, vanaf het laatste perron, te gaan fotograferen. De ramen waren weliswaar vuil, maar door de scherpstelling viel het resultaat mee, zie foto’s.
Pas later begreep ik de ellende die ons nu te wachten stond: de weg achter het station blijkt dus TOT DECEMBER 2011 afgesloten. En omdat het onderdeel is van het Noord-Zuidlijn-gebeuren kun je rustig stellen dat dat met gemak wel midden 2012 kan worden!!!!
Dat betekent dat ik elke keer als ik met de fiets naar mijn tuin ga tien minuten langer onderweg ben want ik moet helemaal aan de andere kant van het station langs om bij de pont te komen. Ook bizonder onprettig rijden want het is altijd behoorlijk druk met veel stoplichten ook.
Dat vond ik dus een veel minder prettig vooruitzicht, daar had ik deze foto-opportunity graag voor gemist.
Als kiespijn zelfs.
IK BLIJK IETS TE VROEG GEMEKKERD TE HEBBEN. DONDERDAG MOEST IK NAAR DE TUIN OM WATER AAN TE SLUITEN EN NAM IK DE OMWEG: BLEEK DE WEG TOCH WEER OPEN. DE VERKEERSTOEZICHTHOUDER HEEFT ME VERKEERD VOORGELICHT: HET IS ALLEEN GESTREMD ALS ZE DIE BOGEN PLAATSEN, ‘S-AVONDS.
Zo zie je maar: het is beter niet meteen allerlei gedachten te hebben over wat er gaat gebeuren. Gewoon de dingen over je heen laten komen, dat is het allerbeste. Op mijn werk heb ik dat aardig onder de knie gekregen, maar kennelijk tuin ik er nog steeds af en toe in als het om andere dingen gaat, als ik er niet op bedacht ben dus. Op mijn werk is het een continuum, is de abnormale situatie normaal.
groeten
rené
En 2 foto’s die ik net genomen heb:
