PERMANENTE TENTOONSTELLING
Maar niet toegankelijk.
Elke avond als ik werk moet ik om een bepaald tijdstip een ronde door het huis maken. Drie étages ramen sluiten, deuren controleren, ongerechtigheden opmerken, dat soort werk. Dat doe ik al tien jaar, en tien jaar lang loop ik al langs de schilderijen die in alle gangen hangen. Die zijn allemaal van meneer Schram, over wie ik gisteren een blog heb gemaakt.
Een paar weken geleden bedacht ik dat ik de mooisten eens moest fotograferen tijdens die ronde. Daar was ik mee bezig, gewoon snel in het voorbijgaan, toen ik een tijdelijke bewoonster tegenkwam die nogal wat van kunst afwist omdat ze in een kunstuitleen had gewerkt.
Enfin, zij wilde dus graag meelopen. We bleken het over veel schilderijen eens te zijn, wat we goed vonden en waarom, en wat niet. Toen we zo bezig waren kwam er een verpleegkundige die even niks te doen had, en die wilde ook mee. Dat werd dus een gezellige kunstroute.
Eigenlijk was dat de aanleiding voor het blog van gisteren, maar vandaag laat ik dan ook wat van de schilderijen zien. Niet denderend gefotografeerd, het moest snel, maar daar gaat het even niet om.
En dit is wel de enige mogelijkheid voor jullie om ze te zien, tenzij je in Flesseman komt wonen (er is een wachtlijst van minstens een jaar).
De eerste foto heb ik bovenaan gezet omdat er een leuk verhaal aan vast zit. Schram vertelde dat hij met een groepje amateurschilders (dat zou hij zo nooit gezegd hebben, daar was hij veel te trots voor, maar zoiets moet het wel geweest zijn) eens in de zoveel tijd schilderde naar model, naaktmodel. Op de middag van dit schilderij zat er een naaktmodel dat voortijdig weg moest. De reden was geloof ik dat zij zich niet lekker voelde.
Maar Schram had haar hoofd en haar voeten nog niet gedaan. Dus toen heeft hij er maar een andere oplossing voor bedacht!!!!!!!!
groetjes
rené
