PARADISO: BEURS VAN KLEINE UITGEVERS

Zo had ik Paradiso nog nooit gezien, ik wist niet wat ik zag. Normaal zou ik ook nooit naar een uitgeversbeurs gaan: ik lees alleen esoterische boeken en daar zoek ik nooit naar, die dienen zich a.h.w. aan. Weliswaar kom ik regelmatig in boekhandel Himalaya, maar meestal om koffie te drinken en mooie kaarten te kopen. Een enkele keer valt mijn oog daar wel eens op een boek dat ik dan wel of niet koop.

Maar nu stond de uitgever van mijn fotoboek daar. Ik was benieuwd of het er zou liggen, maar het was nog onder embargo omdat het nog aangeboden moet worden.Ik moest er watexemplarenvan ophalen en heb meteen de gelegenheid te baat genomen om wat foto’s te maken natuurlijk.

Voetnoot heet de uitgeverij, en de uitgever Henrik ging er speciaal voor staan, en dan zeg ik geen nee natuurljk.

De vierde foto is van een voormalige politica van Groen Links waar ik dus weer even niet van op de naam kan komen. Ze zat bij een stand van een of andere uitgever en had onmiddellijk door dat ik haar fotografeerde vanaf het balkon. Bekende Nederlanders zijn zich altijd erg bewust van het feit dat ze bekeken worden. Gisteren las ik in de Volkskrant een erg leuk interviewmet Mies Bouwman die vertelde dat ze nooit zomaar kon gaan winkelen. Toen ze een keer met haar dochter naar de Bijenkorf ging had ze een pruik opgedaan maar werd toch herkend,aan haar stem.

Woensdag of donderdag maak ik eindelijk een blog over het boek.

Groetjes

René

Anneke van de uitgeverij van mijn boek Voetnoot:

Henrik van Voetnoot met een doos fotoboeken:

Hoe heet ze nou toch….

De boekenkerk: