René Louman – VerledenRene.nl

Ik begin niet voor niks met een masker-foto: het is stil in de buurt. Er zijn natuurlijk wel mensen, maar het doet me echt denken aan de beginperiode van Corona.

Historische tijden.

Ondanks het feit dat ik het van de ene kant wel helemaal zat ben, heeft het aan de andere kant ook wel voordelen dat je leven helemaal door elkaar gerammeld wordt.

Je wordt met de basis-dingen geconfronteerd.

Voor mij is het bijvoorbeeld best bijzonder om elke dag te koken, ik ging redelijk vaak naar een restaurant en dat kan niet meer. Althans, zelfs toen het met restricties wel mocht deed ik het al niet meer. Ik ga geen publieke ruimtes in als het niet strikt noodzakelijk is. En dat heeft als gevolg dat ik beter ben gaan koken, en vooral: dat ik het met meer aandacht doe. Ik krijg er zelfs enigszins lol in. Nou, dat is nieuw voor mij.

Een ander voorbeeld: met mensen afspreken doe ik nog zelden, maar ik kom toch veel mensen tegen, maar meer ad hoc. En dat, moet ik eerlijk bekennen, vind ik misschien eigenlijk wel de leukste manier om mensen te ontmoeten. Het onverwachts even met een leuke man of vrouw een gesprekje voeren. Soms zijn het bekenden, soms onbekenden waar je even contact mee hebt als je door de stad loopt of fietst. Als je net als ik 40 jaar in Amsterdam woont kom je altijd wel mensen tegen die je kent trouwens, het is maar zelden dat ik niemand zie als ik naar buiten ga. Nou woon ik al 20 jaar in de Nieuwmarktbuurt en heb er ook gewerkt, dat scheelt natuurlijk. Gisteren kwam ik bijvoorbeeld Bill tegen in de Monnikenstraat, daar heb ik een tijdje mee staan praten. Bill is een medetuinder. Toen we weer ieder ons weegs gingen zei hij: nou wie weet kom je nog iets leuks tegen om te fotograferen. Ik had namelijk gezegd dat het wel iets heel bijzonders moest zijn voordat ik de camera uit de hoes zou halen, ik heb de laatste tijd gewoon teveel geknipt. Tot mijn grote vreugde bleek dat onverwachts inderdaad het geval, die foto’s komen morgen.

Veel thuis zijn heeft ook zijn consequenties: het wordt steeds opgeruimder hier. Van de andere kant: er zijn wat dingetjes kapot gegaan die vervangen moeten worden, en het is ook een barrière om die te gaan kopen. Zo kan ik sinds kort geen cd’s meer draaien omdat mijn boxen het begeven hebben, die waren 30 jaar oud. Bij zware bas-muziek begonnen ze karton-snippers uit te spuwen, en een wobbelig geluid te maken. Nou draaide ik niet heel vaak muziek, maar toch…..

Kortom…..ja wat eigenlijk.

Groetjes

rené

PS: met die laatste opmerking bedoel ik dat ik het maar laat gebeuren zoals het gebeurt, en er geen goed of slecht-etiket op probeer te plakken, aanvaarden zonder te oordelen. Het gaat toch zoals het moet gaan, anders was het wel anders gelopen.