NOG WAT KLEIN GRUT
Eigenlijk was de ontdekking van de diversiteit van de kleine vogeltjes nog mijn grootste ontdekking op Terschelling. Als je niet naar hen hebt gekeken door een verrekijker of telelens zijn het allemaal mussen, want je ziet ze gewoon niet. In een flits vliegt er dan “een vogeltje” voorbij, je ziet niks van de kleuren of de vorm.
Het is ook het moeilijkst fotograferen, vooral als je “maar” een telelens van 300 mm hebt, het zijn soms ook niet de mooiste foto’s die ik op het eiland gemaakt heb.
De eerste is een rietgors, als ik het goed heb, de leukste qua foto. De tweede is GEEN Tjiftjaf maar een Tapuit, de mannetjes en de vrouwtjes zien er HEEL anders uit, dus je denkt dan al gauw dat het een Tjiftjaf is. Fout fout fout.
Het goudhaantje en het kwikstaartje had ik er eerst ook bij gezet, maar die vond ik achteraf toch als foto te slecht, dus die heb ik maar wegggehaald.
groet
rené
Tjiftjaf:
