NEPALESE MOTTEN

Elke dag van de Jomsom-trek stonden we op als het licht werd en gingen we naar bed als het donker was. Dat betekende ‘s-ochtends om zeven uur op en ‘s-avonds om een uur of half negen bekaf het bed in.
Behalve die ene avond in Ghandrung (of was het Tadapani?). Want daar bleef het licht in het trappenhuis branden, en dat trappenhuis was niet binnenshuis maar stond in open verbinding met de buitenlucht, dus…….motten.

Het is me trouwens altijd een raadsel waarom motten op het licht afkomen. Als ze licht zo fijn vinden, waarom gooien ze dan hun dagindeling niet om en gaan ze overdag leven en ‘s-avonds slapen? Maar nee hoor, altijd maar ‘s-nachts dat licht opzoeken. En dan zit je daar toch als mot helemaal in het verkeerde land. Om 18.00 u. valt in heel Nepal standaard de electriciteit uit. Meestal gaat alles dan om 19.00 u. weer aan, maar vaak genoeg blijft hij de hele nacht uit en is het dus aardedonker. Ik heb daar nog speciaal zo’n fietslampje gekocht wat je middels bandjes op je hoofd kunt zetten, een soort mijnwerkerslampje. Kon je makkelijker plassen en lezen.

Enfin, die motten moesten natuurlijk gefotografeerd worden. En aangezien mijn toestel heel slecht bij kunstlicht functioneert ben ik uren bezig geweest die beesten enigszins acceptabel op de chip te krijgen. Ik weet trouwens niet of het inderdaad allemaal motten zijn en geen vlinders, maar die wollige diertjes met die rare sprieten zijn het beslist. En leuk vind ik ze allemaal.

groetekus
rené