Natuur en toerisme 1: Turtle Tours

Op Zakinthos wordt net als elders de natuur als broodwinning gebruikt. En geef ze eens ongelijk, die Grieken. Het is natuurlijk wel altijd oppassen geblazen of je het zo kan doen dat het niet ten koste gaat van die natuur, bijvoorbeeld door de schaal waarop dat gebeurt. En bij de Turtle Tours had ik wel een beetje het gevoel dat dat het geval was, ook al omdat onze gastvrouw gezegd had dat er een schildpad was verongelukt door zo’n toeristenboot..

Je kon overal op het eiland die boottochten boeken, echt onvoorstelbaar veel reclame en boekingsbureautjes zagen we. Wij deden dat op Keri-beach. De foto is trouwens van Sosti-beach, maar het zag er overal precies zo uit.

Het bleek helemaal het seizoen niet te zijn waarop ze in groten getale te zien zijn. De dates hadden al een tijd geleden plaats gevonden en de resulterende eieren waren op de stranden gelegd in een kuil en stonden op uitkomen, dus een reden om elkaar te laten zien hoe mooi ze waren en daar de toeristen van mee te laten genieten was er niet meer. Wij hebben er in de haven eentje gezien waarvan wij het vermoeden hadden dat dat de huis-schildpad was met AOW. Er stond namelijk iemand visjes in het water te gooien, en dat vond dat beest lekker, voor de rest die hele toer niks gezien.

Maar ook als er geen schildpadden zijn moet je natuurlijk wel wat met die toeristen doen. Eerst naar Marathonisi, Turtle Island, waar je en masse op een smal reepje strand gedropt werd, het grootste deel van dat strand was afgezet vanwege de schildpadnesten, maar geen schildpad te zien. We moesten daar een uur zwemmen. De jonkies komen ‘s-nachts pas uit als ze volledig zijn ontwikkeld, en die ouders leggen alleen de eieren en gaan er dan vandoor, doen niks meer, gaan vakantie vieren.

Na het bezoek aan dat eiland voeren we nog wat langs de kust en hebben we in een grot gezwommen, en ik moet zeggen: dat was allemaal zeer de moeite waard.

Op de stranden bij ons appartement mocht je ook alleen maar de eerste tien meter vanaf de waterlijn gebruiken vanwege al die nesten, net als eigenlijk op alle zandstranden op Zakinthos, ik wist dat helemaal niet van tevoren. Op de een na laatste dag ben ik eens vroeg gaan kijken: je mocht vanaf 7 uur pas het strand op en ik was er om 8 uur: ik was te laat, een Schotse buurvrouw had een heel nest schildpadjes naar de zee zien rennen, 62 maar liefst, en vertelde dat ze in huilen was uitgebarsten. Ik ook, want ik had ze gemist, al kon ik nog wel de sporen fotograferen. De volgende dag zijn Jan en ik al om 6.30 naar het strand gegaan, op onze laatste dag, maar tevergeefs.

Groetjes

rené

Schildpad-eiland, onze eerste bestemming: niet alleen veel schildpadnesten, maar zag er ook uit als een schildpad, vond ik wel bijzonder.
Op zo’n boot zaten we niet, wij hadden een gewoon bootje.
Zoe ziet er dat onder de waterlijn uit, gefotografeerd op Zante, de hoofdstad.
We wisten werkelijk niet wat we zagen toen we het eiland naderden.
Geen schildpadden maar gelukkig kon je wel een ijsje krijgen.
De zijkant van het eiland.
Verderop werd het echt mooi, onbereikbaar zonder boot, dus we warentoch heel blij dat we dit zagen.
Hier hebben wij ook gezwommen.
Ook in de breedte prachtig.
Vanaf de boot zijn we naar dit strand gezwommen, was een imposante ervaring.
De nesten op de stranden worden gemarkeerd en enigszins beschermd, er liepen ook steeds natuurbeschermers rond, dat deden ze echt goed.
Dit zag je ook vaak.
Deze heb ik dus op een haar na gemist, grrrrrrrr
Op de laatste dag voor dag en dauw op turtle-jacht, noppes dus, maar wel mooi.
Toch een soort “beloning”.