NAGEKOMEN ZWAMBERICHT

Ik had mij voorgenomen het niet meer over zwammen te hebben. Tenslotte heb ik daar op 3 september een uitgebreid blog aan besteed en je moet niet elk onderwerp uitkauwen. Maar ja, het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Hooghartig trachtte ik mezelf doof en blind te houden, maar op de tweede dag van het Pieterpad ging ik al voor de bijl: het was een zwam die alle andere zwammen deed vergeten. Het leek wel een spons waarmee de herinnering aan de andere zwammen werd uitgewist. Maar een bord macaroni zou het ook bijna kunnen zijn. Voor een aantal slakken was het dat ook, want er werd flink aan gepeuzeld, aan de onderkant op driekwart van links zit er b.v. een te dineren.

En op de derde dag kon ik er weer niet omheen: oranje zwammetjes op het wit van berkenschors in een bedje van paarse hei. Ik heb het slechts met de ogen geproefd.

groetekus
rené