NACHTELIJKE ONTMOETINGEN
Als je ‘s-nachts door Amsterdam loopt gebeurt er altijd wel WAT. Vooral als je een camera bij je hebt, die werkt dan op dezelfde manier contactbevorderend als een hond overdag.
Gisterenavond kwam ik in opperbeste stemming uit Tuschinsky waar ik INTOUCHABLES had gezien, een fantastisch leuke film. Toen ik naar huis liep zag ik allerlei onwaarschijnlijk heldere spiegelingen in de grachten omdat het bladstil was. Dus besloot ik om de camera te pakken en weer eens ouderwets in de grachten te gaan fotograferen.
In de Spiegelstraat ook wat étalages gefotografeerd en toen kwam ik dit stel tegen. Zij net uit Argentinië gekomen, voor haar prins zo te zien, en hem kende ik al van zien en fotograferen: nogal een opvallende figuur die zich af en toe behoorlijk ontremd gedraagt. Dat laatste viel nu, misschien door de aanwezigheid van zijn vriendin, reuze mee. Ik mocht ze fotograferen. Hij zei tegen het meisje dat hij me kende en ik een beroemd fotograaf was. Op foto 2 schrijft ze haar e-mail-adres op een stukje papier zodat ik de foto kan sturen.
Een eindje verderop kwam een lichtelijk aangeschoten meisje op me af toen ik de Prinsengracht aan het fotograferen was. Ze zei dat ze me 20 euro wilde geven omdat ze dacht dat ik in vuilnisbakken aan het scharrelen was. Ze was erg gelukkig met haar vriend die er bij kwam staan toen we lang in gesprek raakten. Erg leuk allemaal. Ik had geen zin om te vragen of ik ze mocht fotograferen, maar na de ontmoeting keek ik toen ik 100 meter verder was om en zag dat ze weer stonden te zoenen, en dat is foto 3, sterk uitvergroot en met 6400 ISO.
De grachtenfoto’s komen later.
Groeten
René
PS: ik lag er pas om 1.30 u. in en moest om 8.00 u. weer op, beetje brak en ontremd op mijn werk vandaag.
Ik heb deze week “Intouchables” gekeken. Geweldig mooi film waarvan de acteerwerk, dialogen en soundtrack prachtig samen komen op het grote scherm. Een echte aanrader!
BigX070: inderdaad!!!!!!!!
Ik zou wat jij doet niet durven.
Ik moet zeggen dat ik mezelf wel heb toegesproken. Hier beneden staan meestal ‘s-avonds junks. Daar moest ik met mijn dure camera langs, maar ik wil me door hen van niks laten weerhouden, hoewel ik wel eens niet ben uitgegaan omdat ik geen zin had er langs te moeten. Tot nu toe heeft er nog maar twee keer iemand me “gegroet” omdat ik uitstraal dat ik dat niet wil, heb toen ook niet teruggegroet. En in de stad kan ook van alles gebeuren, bovendien is mijn camera niet verzekerd, daar hou ik niet van. Maar ja, je kan wel van alles bang zijn.
Nachtvlinder
🙂