MIJN TUIN DREIGT UIT DE HAND TE LOPEN
Het is weer helemaal een wildtuin, mijn stukje natuur. Hij leek een tijdje richting VT-wonen-tuin op te gaan maar die trend is geheel en al omgebogen. Sommige mensen zouden misschien zeggen: het is een zooitje. Dat is ook wel een beetje zo, maar wel een interessant zooitje. Er groeit van alles wat ik nog nooit gezien heb, en dat laat ik gewoon zijn gang gaan, tot en met een brandnetel aan toe.
NATUURLIJK TUINIEREN is de trend tegenwoordig, en ik blijk dus in mijn tuin opeens trendy te zijn. Dat heb je sowieso vaak: de ene keer ben je een decennium totaal ouderwets om vervolgens met hetzelfde gedrag of dezelfde kleren weer helemaal “in” te zijn. Als je al niet relativerend was word je dat vanzelf wel als je ouder wordt, en een beetje oplet.
De eerste reeks foto’s is van vrijdag, na mijn staar-operatie. De camera had totaal geen last van mijn ogen, automatische focus etc, je kan volgens mij zelfs fotograferen als je half blind bent. En bovendien keek ik door de zoeker met mijn goede oog.
Al moet ik er bij zeggen dat ik erg blij ben dat ik weer haarscherp in de verte kan zien, want nou weet ik tenminste WAT ik ga fotograferen voordat ik door de zoeker kijk. Dat scheelt b.v. alleen al in de hoeveelheid foto’s want ik knipte vaak terwijl ik helemaal niet zeker was of het wel de moeite waard was omdat ik het niet goed zag, want mijn goede oog is bijziend, en alleen beoordelen door de zoeker bleek toch minder nauwkeurig: je hebt toch “het kijken” nodig. Maar nu zie ik al na een dag weer haarscherp in de verte, al is de kleur nog niet goed: alles is met het rechteroog gezien blauw-wit en een tikje overbelicht, alsof de witbalans van dat oog verkeerd staat ingesteld .
groet
rené
Weigelia en bloeiende vuurdoorn:
Deutsia:
Gele klaproos:
Aardpeer, een prachtige woekeraar:
Uitgebloeide Clematis:
Weigelia:
Akelei:
Grappig om te zien dat de bijen niet de akelei in gaan en via de voorkant de nectar opzuigen maar aan de achterkant een gaatje prikken:
Geen idee wat boor beestjes hier uitkomen:
Kikker in een van mijn houtwallen waar ik steeds grond op gooi, dat vond ik echt fantastisch:
Jonge ekster op mijn gestorven wilgje, ik zag tot mijn genoegen ook jonge mezen die nog gevoerd werden, misschien waren dat die uit mijn nestkastje, maar niet kunnen fotograferen:
Tatoeage:
