MENSHEID

Toen ik net naar huis fietste kreeg ik opeens het sterke besef van ieders functie in het geheel dat wij “de maatschappij” noemen. En die staat naar mijn gevoel los van de maatschappelijke positie die eenieder inneemt. We zijn allemaal onderdeel van het hele raderwerk, van “hoog” tot “laag” vormen wij het totale beeld van de mensheid. Willen we als de totaliteit die we zijn, onszelf naar een hoger plan ontwikkelen, moeten we het beste wat we in huis hebben daaraan bijdragen. Helemaal de essentie zijn waaruit we in de kern bestaan. Alle onnodige rimram loslaten, alle ruis wegfilteren zodat onze heldere grondtoon weer hoorbaar wordt en zich in de harmonie kan voegen. Zodat er een prachtige melodie ontstaat.

Toen ik dit utopische beeld voor me zag dacht ik onmiddellijk: hier wil ik een blogje over maken. Maar wat voor foto hoort daar nou bij? Al snel kwam ik op de pioenroos die ik gisteren in mijn tuin heb gefotografeerd. Die stond plotseling in volle glorie in zijn schoonheid zichzelf te zijn. Ik heb hem niet in mijn tuin geplant, hij was daar opeens, en erg op zijn plek. Hij doet niks, hij heeft “geen nut”, hij is er gewoon. Vervult zijn functie in de natuur.
Nou wij nog.

Groetjes
René