LOEIENDE SIRENES
Ze snijden vaker voorbij, ik ga er niet meer naar kijken behalve als ik ze in de buurt hoor stoppen. En onder mijn raam zeker: dan pak ik eerst mijn camera trouwens, doe het licht uit dat bij dat raam hangt, de gordijnrolletjes open en neem polshoogte.
Vrijdagavond was het weer raak. Drie motoragenten, twee agenten op de fiets en één als zodanig onherkenbare politie-auto, daar verdween de arrestant in. Eigenlijk vrij rustig, ik heb ze wel eens verzet zien plegen. Een van de twee daders, daders van wat is me niet duidelijk geworden, was er kennelijk vandoor want ik hoorde een agent zeggen dat er een tweede was.
De foto van twee motoragenten vond ik het mooist, de foto van het in de auto duwen van de arrestant daarom als tweede.
groeten
rené
Pfoe, heftig zo onder je raam. Drugs?
Het klinkt raar maar je raakt er aan gewend.
ik zou er niet aan gewend aan kunnen raken
woonde ooit dichtbij een ambulance kazerne
altijd die sirenes op weg ergens naar toe
het maakt me onrustig
vraag me altijd af of het goed is afgelopen