LIBELLE DAGEN
Door rivierbeddingen lopen in Griekenland vind ik een van de leukste dingen die je daar kunt doen. Vlakbij het dorpje waar ik verbleef was zo’n riviertje waar je over rotsblokken en langs de kant lopend de bedding van kon volgen. Het was het begin van een wandeling naar het dorpje Manolates, maar ik ben niet verder gekomen dan 300 meter. Ik stuitte n.l. op een soort kreekje met libellen en was daar gewoon niet weg te slaan. Toen het 15.30 u. was ben ik maar weer terug gegaan en naar het strand.
De volgende dag was ik zo wijs bij het kreekje te beginnen, maar ik bleef er toch nog 2 uur hangen in de koelte en met de libellen. Ze waren een beetje aan me gewend geraakt en lieten zich soms van een afstand van 20 centimeter fotograferen. Toen ik toch maar verder ging zag ik onderweg nog een prachtig exemplaar met een soort vitrage-vleugels. Het dorp heb ik ook deze keer gemist, de weg liep dood. Maar ik was er andere jaren al eens geweest en had bovendien een prachtige wandeling gemaakt, en daar gaat het toch om: niet het doel maar de weg erheen is belangrijk zegt Buddha. En dat bleek te kloppen.
groeten
rene
Mooi!
Soorten die je hier niet ziet met die gekleurde vleugels.
ja prachtig he, ik moest ze blijven fotograferen. Had de meesten hier inderdaad ook nier gezien ( heb nog meer soorten op de pixel).
Prachtig ! Een kniesoor zal waarschijnlijk opmerken dat het geen libellen zijn maar juffers. Maar daar zul je mij niet over horen klagen…;o)
wat een beauties!
Je had er duidelijk plezier in. Mooi!
Jan: shit, ik kan dat verschil nooit onthouden. Maar die laatste twee zijn het toch wel???
Hanneke: wat zijn wij als mensen dan lelijk he?
Blewbird: je ziet dat er wel aan af inderdaad. Want als je dit ziet weet je ook dat het er meer geweest moeten zijn, als je er 5 maakt krijg je nooit dit.
dank je!
Die donker blauwe zag ik bij ons in de polder Dacht eerst dat het een vlinder was maar van dichtbij bleek het een Libelle , hij was haast zwart