IS THE COLOUR OF YOUR EYES ORIGINAL………
…….was het enige dat ik, in slecht Engels dus, kon antwoorden op haar vraag of ik wist waar het drijvende Chinese restaurant was.
“Yes” was haar antwoord.
“May I take a picture of you?”
“Yes” was haar tweede antwoord.
Eén foto slechts heb ik van haar gemaakt, hopend dat hij goed zou zijn. Toen heb ik haar verteld waar die Pekinese drijfeenden te verhapstukken waren.
De wildvreemde fotograaf waar ik achter het station al een half uur mee stond te praten was verbaasd dat ik dat durfde. Of ik dat vaker deed. Nou af en toe, maar alleen als de drive zo groot is dat er bijna geen moed voor nodig is. Als het gaat om mensen te fotograferen die ik mooi vind is het trouwens makkelijker dan wanneer iemand er raar of treurniswekkend uit ziet.
Dan doe ik het meestal stiekem.
Dat was een erg leuk gesprek overigens, hij was professional, en dat scheelt toch een hoop in de aanpak. Ik bekijk mezelf dan altijd door de ogen van die ander en moet dan eigenlijk erg lachen om mijn eigen amateurisme. Ik weet de eenvoudigste dingen niet en ben ook nog eens totaal niet handig met geld. Maar dat heb ik allang geaccepteerd van mezelf. Misschien wel des te makkelijker omdat er ook een hoop tegenover staat.
groetjes
rené