IJSPRET OP DE KLOOF

Vanmiddag na mijn werk meteen even gaan fotograferen.

Vlak voor het pand waar mijn vader vroeger op school is geweest.

Vorige keer vroeg hij er steeds naar. Staat die school er nog??

Ja, maar het is een jongerenhotel geworden pa, het heet StayOkay.

Op een van de foto’s staat een meisje te bellen op het ijs en staan een jongen en een meisje voor de ingang van het hotel. Op het raam rechts zie je st staan. Dat is niet de st van de St. Vincentiusschool die het in de tijd van mijn vader was, maar de st van stayokay.

Het meisje draagt twee verschillende sokken, dat deed een leraar Nederlands op het lyceum waar ik op zat ook soms, maar dan per ongeluk. Het was een alleenstaande man die zichzelf enigszins verwaarloosde. Hij vergat altijd de haartjes net onder zijn neus te scheren, of hij kon er niet bij met zijn scheerapparaat. Tot op de dag van vandaag let ik er erg op dat ik die bij mezelf goed weg scheer, elke morgen denk ik nog aan die leraar, van Almen-haartjes noem ik ze.

Wat mijn vader er altijd bij vertelt is dat de voorkant van het gebouw voor de kinderen uit wat “betere” families was en de achterkant aan de Groenburgwal voor het “gewonere” volk. Mijn vader is absoluut niet iemand die in dat soort termen denkt, dus het moet een algemeen aanvaard beeld zijn geweest in die tijd.

Waarom mijn vader dan in het “goede” gedeelte les kreeg is mij een raadsel: ze hadden een sigarenzaakje op de Zeedijk waar het armoei troef was. 

groeten

rené