I AMSTERDAM

Soms wil ik hier weg. Dan haat ik de stad met zijn lawaai, zijn toeristen, zijn onvriendelijkheid. Soms kan ik er zelfs gewoon niet meer tegen. Dan denk ik net als mijn vader: hoe sneller de stad uit hoe beter. Mijn vader is hier geboren en getogen en zodra hij de kans had was hij vertrokken. Hoewel hij het o zo leuk vindt er af en toe te zijn, als toerist. Al zit dát er waarschijnlijk niet meer in, 87 als hij is en tamelijk krakkemikkig.

Maar soms kom je uit de rust van je tuin en zie je dit. Oude rockers op een Amerikaanse slee op de Nieuwmarkt. En dan zo’n geflipte dame ervoor die tot groot vermaak van de omstanders en de fotografen haar tieten laat zien. En dan vind ik het toch weer leuk om die sfeer even op te snuiven. En dan denk ik: ik blijf er toch nog maar een tijdje wonen, weggaan kan altijd nog. Blijkbaar zit ik nog vast aan het vermaak. Maar als dat over is ben ik wel weg. Kennelijk ben ik dus zover nog niet….

groetjes
rené

PS: ik heb de vrouw wel onherkenbaar gemaakt.