HET ZONDAGOCHTENDGEVOEL

Gisterenavond om een uur of zeven. Ik was met mijn vriend aan het bellen toen deze vrijgezellenparty langskwam. Tijdens het gesprek heb ik deze smaakvol uitgedoste heer gefotografeerd, daar heb ik in de loop der jaren een zekere mate van handigheid in gekregen. Ik kijk n.l. altijd naar buiten als ik telefoneer, en aangezien er altijd wat gebeurt is het jammer om dat dan niet vast te leggen. Meestal zeg ik het ook tegen degene aan de andere kant van de lijn, die dan kan meegenieten. Zo ook nu.

Waarom ik dit blogje zondagochtendgevoel noem? De zondag kan stil zijn, mooi van serene rust en contemplatieve gedachten, maagdelijk leeg, nog niet gevuld met de stress en het verdriet en de geestelijk herrie van alledag. Daar kunnen veel mensen erg van genieten, maar door mijn vroegere drankervaring weet ik: daar hoort deze man niet bij. Die ligt nog dronken te ronken. Au fond is dat natuurlijk ook een zondagochtend gevoel.

groetjes
rené