HET WONDER VAN MIJN TUIN

Met een jas aan en de camera bij de hand zat ik gisteren in mijn tuin een boek te lezen toen ik dit goudhaantje zag. Die zoeken altijd taxussen op en die heb ik twee in de tuin staan, maar ik heb ze nog maar één keer eerder gezien.

Ze zijn ontzettend schuw: de eerste keer schrok hij zelfs van het scherpstellen van mijn lens, dat geeft een licht zoemend geluid, vooral als hij van heel dichtbij naar veraf moet. Dus toen ik hem een kwartiertje later weer zag heb ik daar rekening mee gehouden door hem op ver te laten staan. Ik vermoed dat hij voor langere tijd in mijn taxus verblijft, net als het roodborstje in het struweel daaronder. Hoog ISO-getal omdat het vrij donker was, dus de foto’s zijn heel korrelig, maar desalniettemin…. groetjes

Op de laatste 5 foto’s na zijn ze allemaal van gisteren.

rené

Wat léést hij nou?:

Mijn vijvertje. Die planten met lange “tongen” naast de grootste kei zijn spontaan opgekomen, geen idee wat het is:

Nog steeds rozen in mijn tuin, al houdt het niet over:

Schoenbezoek:

De wolfsmelk, die twee stengels met lange bladeren, kwam spontaan in mijn houtwal groeien. Ik ben al een tijdje bezig aarde te gooien op die houtwallen en daar alles neer te zetten wat in mijn tuin woekert, en dat pakt heel leuk uit. Maar deze kwam dus spontaan, dus nóg leuker:

Dit is een van twee plantjes die ik een paar dagen terug uit een sloot bij Ransdorp meenam. Lange wortels, en toen ik ze in het water legde bleven ze plat liggen, geen houvast natuurlijk. Maar een dag later stonden ze rechtop, echt een wonder:

Dat witte plantje heb ik bij de vuilniszakken vandaan:

Mijn entree-pergola. Die is zo hoog omdat ik geen zin had om die palen te zagen, maar dat is wonderwel uitgepakt, vind het echt mooi:

Het is bijna een meditatie-hutje, je zit er werkelijk ontzettend lekker:

Ineens zag ik een vlinder neerdalen: die kon ik zó goed fotograferen dat ik dacht dat er wat mee aan de hand was. Ik heb hem op een gegeven ogenblik zelfs anders neergezet, al was ik toen wel te laat met fotograferen toen ik weer afstand had genomen. Pas nu ik dit blog maak zie ik waarom hij niet zo alert was: er sleept een soort vlies achter hem, hij is waarschijnlijk net ontpopt!!!!!!:

De paddestoeltjes groeien spontaan uit de tafel naast het huisje, het wilde aardbeitje waarvan ik de worteltjes in een schelp had gepropt blijkt ineens te groeien!!!:

Ze schijnen bijzonder schadelijk te zijn maar ik vind ze prachtig:

De vorige en volgende 2 foto’s zijn van 3 weken geleden: