HET OOG VAN DE MODERATOR
HET VK-CABARET ” DE RODE PIJL” WAS GE-WEL-DIG.
Vileine teksten, ongefilterde kritiek, prachtige (samen-)zang, spijkers op koppen, en een enorme betrokkenheid.
Het was een top-avond.
Aan het begin werd de aanwezige helft van de moderatoren behoorlijk scherp becommentariëerd, om niet te zeggen gefileerd, al sijpelde er ook begrip in de voorstelling voor de onmogelijk taak van desbetreffende dame.
Verder werd er een aantal bloggers op de korrel genomen, om niet te zeggen met de grond gelijk gemaakt. Wie het VK-blog een beetje volgt was niet verrast welke twee typjes er gepersonifiëerd werden. Allebei niet meer op het blog trouwens, maar in het verleden pregnant aanwezig.
Een prachtig lied over 100 woorden en Glaswerk: o mocht ik jou zijn, en dan wederzijds. Met de strekking: er valt veel van elkaar te leren, wat zou een synthese mooi zijn. Maar dat is mijn eigen interpretatie.
En nog veel meer schoons.
Een staande ovatie was hun deel, meer dan terecht. Ook Beus verdient een aai over zijn bol, zonder hem waren ze er niet aan begonnen.
Het was erg leuk natuurlijk om een aantal bloggers in levende lijve te ontmoeten. On yer bike had ik me zo ongeveer wel voorgesteld, 100 woorden leek absoluut niet op het beeld dat ik had. Anderen herkende ik van foto’s, zoals Ina Dijstelberghe.
Hier verder een foto-verslag
groetjes
rené
Hier wordt een mogelijk nieuw toelatingsbeleid op het blog grotesk aangepakt:
De voorstelling vond plaats in een voormalig klooster, nu dienend als gigantisch woonhuis voor een alleenstaande man. De kruisbeelden zijn blijven hangen. Dat laatste is bij de VK gelukkig niet het geval, maar voor de rest is er wel enige analogie te bespeuren tussen het VK en dit klooster:
Een zekere voormalige blogster. Hoewel ik haar niet meer las, vond ik het toch jammer dat ze verbannen werd, al had ze het er wel naar gemaakt vind ik:
De artiesten en het publiek:
