HET HUIS IS KLAAR
Mij moeder in het nieuwe huis: op 31 augustus en op 8 november.
Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad.
En nog.
Ze vinden het prachtig, maar mijn vader is totaal de weg kwijt en mijn moeder flink op weg, dus wij blijven er druk mee.
Zoals gisteren. Mijn vader moest naar het ziekenhuis om zijn slokdarm te laten oprekken want hij krijgt niks meer binnen, al zegt hij zelf van wel maar hij vergeet het gewoon. Mijn zus belde mij, al onderweg met de auto, vanuit het ziekenhuis op om te zeggen dat ik haar niet hoefde te komen aflossen maar meteen naar mijn moeder kon rijden: de ingreep ging niet door omdat ze niet hadden doorgegeven dat pa zijn bloedverdunners niet had moeten innemen. Op het papier dat ze hadden stond dat zijn bloed dikte 4.5 had, en dat moet voor een operatie rond 1.3 zijn (NRI, of zoiets). Zus weer rolstoeltaxi gebeld en weer terug. Maandag opnieuw de hele carroussel, alleen moet ik dan werken en zal mijn zus het alleen moeten doen.
De trombosedienst kwam na een uurtje mijn vader prikken om te bepalen hoeveel vitamine k hij moest nemen, of hoeveel bloedverdunners hij NIET moest slikken, om het bloed dikker te maken: bleek de dikte 1.4 te zijn, dus hij had gewoon geholpen kunnen worden als ze dat in het ziekenhuis hadden gecheckt!!!
We hebben het hier dus over een bijna niet meer lopende, constant slijm uitspugende, dementerende man van 91 die absoluut geen energie heeft en voor wie zo’n ziekenhuisbezoek net zoveel heisa is als voor een gezonde man om 10 kilometer hard te lopen en daarna 20 bomen om te zagen. Die hele heisa vindt dus maandag opnieuw plaats, maar ondertussen krijgt hij dus het hele weekend geen voedsel (nutridink) naar binnen. Dat zijn bloed dik was komt natuurlijk omdat hij die bloedverdunners ook nauwelijks naar binnen krijgt, neem ik aan tenminste.
Maar toch kunnen ze van het mooie nieuwe huis genieten en wil hij ondanks alles nog niet dood!!!Dat verbaast mij nog het meest, ik zou er zelf zo totaal geen zin meer in hebben. Maar op andere momenten zegt hij wél dat hij dood wil, en toen ik daar gisteren aan refereerde zei hij: jij hebt een rijke fantasie!!
Gelukkig is het hun leven. Ze konden altijd al van de kleine dingen genieten, misschien komt het daardoor dat ze hun goede momenten hebben.
groetjes
rené
Sterkte Rene. Vanochtend een artikel gelezen over De trombosediensten.
Ik leg nergens de schuldvraag hoor, het protocol erover was onduidelijk (wat op zich al raar is natuurlijk)
Net gebeld door mijn moeder: wanneer ik kom. Mijn vader is hondsberoerd. Ik momenteel ook, lig al de hele ochtend op de bank, iets verkeerds gegeten, zo voelt het. Wordt door het verzorgingshuis gebeld als ze denken dat het zover is, maar de ervaring heeft geleerd dat dat nog maanden kan duren want dit is bijna elke dag gedurende een periode, al worden die periodes wel langer krijg ik de indruk. Ik trek het niet om er weer naar toe te gaan ( het is in Son, ik woon in Amsterdam).
Mantelzorgen is zwaar heel zwaar. Nogmaals sterkte!
wat ontzettend triest, daar in dat ziekenhuis.
Maar ze zitten er mooi bij, en hopelijk helpt het dat ze hun eigen spulletjes hebben, dat is toch wat vertrouwd.
Voor je moeder ook moeilijk hopenlijk kunnen ze samen nog van de kleine dingen genieten en van hun kinderen.
Herkenbaar! Mijn zussen en ik zitten momenteel in dezelfde situatie, over 14 dagen verhuizen en er moet nog heel veel gebeuren. Moeder heel erg de weg kwijt, vader ernstig ziek, maar wil het niet opgeven en doet dus alles zelf. Daartussendoor laveren is heel moeilijk, want je wilt ze ook het heft niet uit handen nemen. En tussendoor allerlei ziekenhuisbezoeken, controles en weet ik wat. En steeds moet er iemand mee, want; moeder onthoudt niets en vader verstaat het niet meer. Mantelzorgen is heel erg moeilijk! Sterkte van een medemantelaar.
Jokezelf: ja dat is zowat hetzelfde, ik weet wat je meemaakt, heel erg veel sterkte!!!!!!!!!!!
Mo: ja die eigen spulletjes is echt een hulp.
Jantiena: ik hoop het maar twijfel steeds meer of het nog een beetje doenlijk wordt.
Ze zitten er mooi bij. Een beetje triest een nieuw huis en dan zoveel zorg. Veel sterkte, pas op jezelf!
Die reactie, dat was spam.
Of ken je soms iemand die “cellulitis” heet ?
De bedoeling van de spammer is, om zoveel mogelijk links naar zijn website te laten wijzen.
aha: ik ben een notoire nitwit wat dit betreft. Heb wel vaker zoiets gehad maar dan was het duidelijk, bijna mechanische reacties. In eerste instantie had ik hem gewist maar toen kwam hij nog een keer en dacht ik dat IK me vergist had.
Bedankt voor de reactie.
Ja, ze zijn mooi René! De mistfoto’s ook.