HET EINDE VAN EEN TIJDPERK? JULIDANS.
Zo voelde het gisteren een beetje toen ik door de Marnixstraat reed en de vergevorderde sloop van het Nieuwe de la Mar theater en de bioscopen Cinerama en Bellevue in ogenschouw nam. Een mooi gebouwencomplex heb ik het nooit gevonden, maar al met al heb ik er in de loop der jaren toch heel wat theater en films gezien. Hoewel ik moet zeggen dat zowel de bioscopen als het theater niet tot mijn favoriete uitgaansgelegenheden behoorden. Ik ging er heen als er iets heel speciaals te zien was. Als er b.v. een film elders ook draaide liet ik deze bioscopen links liggen.
Het Nieuwe de la Mar had voor mij altijd iets heel truttigs. Beetje burgerlijk, maar soms ook een beetje camp, maar dan net niet. Zo heb ik er twee keer Paul Hanen gezien, die paste er perfect. Margreet Dolman voor de warme gezelligheid, altijd een prettig avondje uit als je naar haar toe gaat. Verder herinner ik me een omgebouwde Duitse zangeres die al gauw begon te vervelen. O ja, alleen om nog eens te kunnen zeggen dat ik Ank van der Moer nog heb zien spelen ben ik naar haar laatste, speciaal voor haar geschreven, voorstelling gegaan. Wat ik me er nog van herinner is dat ik werkelijk niet kon zien waarom dat ooit een groot actrice was geweest, het was dramatisch slecht.
Enfin, ome Joop gaat er twee theaters bouwen, en ome Joop kennende zal dat wel een succes worden. Op de bouwtekening ziet het er mooi uit: aan de buitenkant baksteentjes, om niet teveel te detoneren met de tegenoverliggende stadsschouwburg.
Daar stonden trouwens op het balkon twee dansers naar de sloop te kijken die ik ’s avonds op het toneel mocht bewonderen in het kader van Julidans. Een voorstelling over het onvermogen van de mens relaties aan te gaan. De heren waren meestal naakt en het was een zeer energieke voorstelling met prachtige vondsten, af en toe ook een beetje over de top. Maar de slotacte was van een adembenemende schoonheid. Nadat ieder zich met twee flessen water had overgoten eindigde het ermee dat alle dansers en danseressen in een wirwar van naakte lichamen liggend over de dansvloer gleden en pirouettes maakten als op ijs. Op ijle muziek, heel verstild.
groetjes
rené
