HEDEN EN VERLEDEN ALTIJD NU: LEKKER GENIETEN
Heerlijk om je eigen boek in je kerstpakket terug te vinden. Hoewel ik het al een half jaar wist, en dat geheim moest houden, is het toch nog leuk. En de medewerkers van Flesseman vinden het ook allemaal verrassend. Collega’s hadden mij al gevraagd waar ze het boek konden kopen. Ik had als smoes dat ik eerst een lijst moest aanleggen en die aan AMSTA, de overkoepelende organisatie, moest doorgeven en dat ze zo besteld konden worden. Ik was blij dat ik eindelijk kon zeggen hoe het zat.
Het boek zit in de kerstpaketten van heel de AMSTA en een deel van de AGIS, de andere sponsor. Dat betekent dat er 5300 boekenuitgegeven worden en er dus zeker 10.000 tot 15.000mensen het boek zien!!
Dus over “exposure” niks te klagen. Het was een uur op de KRO-radio en de hele dag op woensdag 9 december op “Amsterdams kort” op AT5, de lokale TV-zender. Verder stond het gisteren in het Amsterdam-katern van de Telegraaf. En natuurlijk uitgebreide berichten op de website van de AMSTA, en waarschijnlijk ook op die van de AGIS.
Er zijn 700 boeken voor de boekhandel beschikbaar, in totaal kent het boek dus een oplage van 6000, wat ik gigantisch vind, en ik hoorde en merkte dat ze besteld werden.
In de St. Antoniesbreestraat is een hele étalage van boekhandel Panthéon aan het boek gewijd. Nou ja, eigenlijk valt het wel mee met de exposure maar in mijn beleving is het nogal wat, vooral ook omdat ik natuurlijk zoveel reacties krijg. Op de tentoonstelling loopt het geen storm, maar dat komt waarschijnlijk omdat de focus toch meer op het boek ligt.
Je zou bijna vergeten waar het mij om ging in dit project. Een van de leukste gedachten erover vind ik wel het idee dat, als je twee tijden tegelijk ziet, tijd is weggevallen en je dus eigenlijk een verbeelding van de eeuwigheid ziet, de alomtegenwoordigheid.
Toen ik mezelf woensdag eens naar een concert toeschopte (ik zit de laatste tijd naar genoegen veel thuis ‘s-avonds) heb ik in de foyer van de kleine zaal van het Concertgebouw minutenlang verbijsterd voor me uit zitten staren toen ik de beschrijving las van het eerste stuk van de avond. Het was een wereldpremiere van een stuk van Roderik de Man en het heette: TIME PRESENT/PAST èn het was geïnspireerd op een gedicht van T.S.Elliot (Burnt Norton) waarvan twee strofen afgedrukt stonden:
Time present and time past
Are both perhaps present in time future,
and time future contained in the past
Time present and time future
What might have been and what has been
Point to one end, which is always present
Ik heb het gevoel dat alles in mijn leven samenkomt, de laatste tijd. Het project is klaar, ik hoef er niks meer mee, ben er compleet tevreden mee, alles ging zoals het moest gaan. En dat is een heerlijk, compleet, gevoel.
Dit is mijn tweede en laatste bijdrage over het boek. Om de eerste te zien klik HIER.
Hierna volgen nog watfoto’s, sommigen gekregen.
groetjes
rené
Impressie van de tentoonstelling (eigen foto, vrijdag na het werk gemaakt):
idem:
Interview van een bewoner na de boekpresentatie, door Adeline van Lier van de KRO. Het programma is nog te beluisteren (HIER : was het tweede uur van” Nacht van het Goede leven” van de KRO op 14 december) foto van Leoni Ravestein:
