GRUTTO’S

Het was een onwaarschijnlijk gekwinkeleer in de weilanden, bossen, duinen, vlaktes en stranden van Terschelling afgelopen  week. En veel vogels lieten zich makkelijk fotograferen.

Jammer genoeg heb ik maar een telelens tot 300 mm: ik begreep opeens al die mensen met enorme toeters die er rondliepen. Het was voor mij toch altijd net even te ver, maar desalniettemin heb ik een aantal zeer aardige foto’s gemaakt.

Sommige Grutto’s, die zonder nest waarschijnlijk, lieten zich aardig van dichtbij bewonderen, maar dat was niet bij elke soort het geval. Op een gegeven ogenblik begon ik door te krijgen welke vogel ik op wat voor manier moest “verschalken”.

Ook de geluiden en vliegkarakteristieken begon ik te herkennen. De Grutto verjaagt alle passerende vogels bij zijn nest middels het hinderlijk en op felle toon herhalen van zijn eigen naam en het irritant voorlangs de indringers vliegen.

Of het gekwoutel en de onnavolgbare bewegingen van de kievieten, ook om ongewenste gasten te verjagen.

Of het gepieuw van de grote kiekendieven die in groten getale over het eiland zweefden en waarvan ik heel wat restanten van hun maaltijden tegenkwam.

Groetjes

rené

En als ze dan een “indringer” hebben verjaagd laten ze zich als een steen naar beneden vallen, in duizelingwekkende vaart loodrecht omlaag. Dáár heb ik geen foto van, maar deze is bezig met afschrikken.