GROTE GLIMLACH
Ik loop al een uur met een grote glimlach op mijn gezicht. Van sommige dingen kan ik soms intens genieten, en dit was zo’n ding.
Wat voor ding?
Ik was een mooie kaart gaan kopen voor mijn zus die morgen jarig is en naar wiens verjaardag ik niet toe ga omdat ik moet werken. Mooie kaarten koop ik altijd in Himalaya, de esoterische boekhandel in de Warmoesstraat. Tijdens het koffie drinken aldaar dacht ik dat het erg leuk zou zijn om daareen aantal van mijn Nepal-foto’s te exposeren. Op canvas afgedrukt, want dat vind ik opeens erg geweldig sinds ik dat ontdekt heb.
Toen kwam meteen ook weer boven dat een van de mooiste foto’s, samen met wel zo’n 150 andere mooie foto’s, verloren ging omdat die in Kathmandu niet op een CD was terechtgekomen terwijl dat wel de bedoeling was. Dat was een foto van heel dichtbij van prachtige koppen van oude monniken die aan het chanten waren.
Wat zag ik op de Dam toen ik uit de Warmoesstraat kwam: juist ja, Buddhistische monniken. Niet met oude verweerde koppen, maar toch. Gelukkig had ik mijn toeristencameraatje bij me en heb ze gefotografeerd. Vervolgens een praatje gemaakt, wat bleek: ze kwamen uit Kathmandu. Eentje kwam uit Gorepani, een dorpje aan de Jomsom-trek waar we langsgekomen waren, twee jaar geleden.
Leuk he?
groetjes
rené
PS: de eerste foto is een uitvergroting van de tweede.
PS: kom ik er net achter dat precies twee jaar geleden we aan het pakken waren in Kathmandu om terug te gaan.
in Himalaya was ik zondag nog
kom ik altijd als ik in A’dam ben.
ze gaan helaas weg daar en hebben nog geen ander onderkomen.
daarna naar concertgebouw
en in de avond mijn leren tas waarin mijn fotocamera lag laten liggen in de tram….
Foto camera kwijt?? Ben mijn g11 van Canon ook verloren, niet eens naar de politie gegaan, wat misschien toch wel dom is. Ik zou het toch proberen als ik jou was, je weet nooit.
Jammer dat ze weggaan he, of eigenlijk: een ramp: je kan daar zo lekker zitten, vorige week was ik er nog, toen hoorde ik het pas.