GEZONDHEIDSZORG: LIEVER DOOD
Tot nu toe heb ik er niks over geschreven omdat bloggen voor mij ontspanning betekent en ik ook weet dat je met bloggen de wereld niet verbetert, maar nu moet ik het toch even kwijt.
Dankzij de door overbelasting slordig geworden gezondheidszorg ga ik misschien mijn moeder voortijdig verliezen, in ieder geval is haar eindfase een stuk pijnlijker dan had gehoeven.
Maandag werd ik op mijn werk gebeld door mijn huilende zus: ma was zonder pols met spoed naar het ziekenhuis vervoerd, dat kon bijna niet anders betekenen dan dood. De secretaresse van de zorgmanager ging achter de balie zitten, ik moest haar nog in een soort waas de telefoon uitleggen, toen naar huis om begrafeniskleren te pakken en mijn auto-papieren, toen naar de auto (staat in Noord).
Daar hoorde ik op mijn mobieltje dat het niet ” geen pols” was geweest maar “zwak waarneembare pols” , dankjewel verzorgingshuis, beetje op je woorden letten zou ik zeggen.
Toch naar het Catharina-ziekenhuis in Eindhoven gereden waar ze bijgekomen bleek maar wel in de war. Uiteindelijk bleek ze uitgedroogd en ondervoed te zijn. Dat komt omdat ze al bijna twee maanden weinig tot niks eet omdat ze van de pijn haast niet kan slikken vanwege onbehandelbare slokdarmkanker. Om het slikken makkelijker te maken krijgt ze een soort gelei. Die moet een half uur vóór het eten ingenomen worden, las mijn zus een paar dagen geleden in de bijlsuiter. In het verzorgingshuis hebben ze haar dat twee maanden lang NA het eten gegeven. Niet alleen ging daardoor het slikken moeizamer, maar het zou zelfs kunnen dat ze daardoor zweertjes heeft gekregen in haar slokdarm, want die gelei heeft ook een beschermende werking.
Nu ligt ze in het ziekenhuis om te kijken of ze een pijndosering kan krijgen waardoor het slikken makkelijker gaat en ze wat kan eten zodat ze weer op krachten kan komen, en die gelei dus. Mijn zus was er vandaag en constateerde dat ze die medicijnen NA het eten kreeg!!!!!!!!!!!!!!! Toen ze de verpleegkundigen daar op wees kreeg ze te horen dat het ERG DRUK was. Op aandringen van mijn zus gaan ze er toch beter op letten en bijhouden wat mijn moeder eet (want dat deden ze niet). Dat is n.l. de enige reden dat ze daar is: dat ze weer kan eten!!
Mijn zus vindt briefjes bij het bed die mijn moeder schrijft: “ALS HET ZO MOET WIL IK LIEVER DOOD”.
Groet
rené
PS: foto van mijn ouders in gelukkiger tijden. Dat is ook de reden dat ik hun dia’s heb gedigitaliseerd: dat ze niet vergeten dat ze dit ook hebben meegemaakt.