GEHEIMEN

“Wat krijgen we nou, wat doet die man daar eigenaardig” dacht ik vanochtend toen ik uit het raam keek. Ik zie wel meer rare dingen hier maar dit kon ik even niet thuisbrengen. Ik pakte meteen mijn camera, want de ervaring heeft geleerd dat je eerst moet knippen en dan pas kijken. Na een paar foto’s zag ik dat hij óók aan het fotograferen was.
Kennelijk iemand die graag van benedenaf fotografeert, dacht ik nog. Het duurde even voordat ik door had dat hij niet het Waterlooplein aan het fotograferen was maar de trap. Er gingen weer een paar foto’s overheen voor het kwartje viel: die trap is van basalt, en daar zitten fossielen in, en daar is hij kennelijk in geïnteresseerd.
Nou zit ik hier zeven jaar met mijn snuffer zowat op die trap en dat is me nog nooit opgevallen. Miljoenenjaren oude fossielen, hier onder mijn raam!!
Dus toen ik vandaag uit mijn tuin terug kwam ben ik voordat ik naar mijn werk ging even gaan kijken. En natuurlijk fotograferen. Volgens mij zijn het krabben, maar zeker weten doe ik het niet. Ze zijn wel allemaal van hetzelfde merk, voor zover ik dat kan beoordelen, zij het in andere doorsnedes.
De laatste tijd kom ik er achter dat hoe langer je met bepaalde onderwerpen bezig bent, dus hoe beter je naar dingen kijkt en hoe dichter je er bij komt, des te meer geheimen er prijsgegeven worden. Dat geldt voor alle gebieden waar ik mijn aandacht op richt. Het klinkt zo logisch als wat, maar het is elke keer weer leuk om dat te constateren. De verrassing is er niet minder om.
groetekus
rené