GEDICHT IN DE LUCHT

GEDICHT IN DE LUCHT

de ijskoude ijle atmosfeer
doorkliefd:
gestreepte kerosine dampen
in een giftig gedicht

spaarlampen.
ze helpen niet meer:
met elke vlucht
één weg minder terug

en de aarde die ons liefheeft
door ons beërfd
ademt zwaar
en zucht  

zij inhaleert
ons verderf
reutelt
en kucht  

haar longen verteerd.
is de tijd dáár
dat zij terugvecht
of zwicht?  

en alles weer uitbraakt
in een regen
van vuur en as
recht in ons gezicht ?

Viktor Loman