FRINGE FESTIVAL
Voor mij isdit de leukste UITMARKT sinds jaren. Dat is niet zo moeilijk wantde laatste pakweg 5 afleveringen (als het er geen 10 zijn) ben ik de stad uit gevlucht: VEEL TE DRUK.
Maar dit jaar had ik er opeens zin in, en het is me niks tegengevallen. Sterker nog: ik heb me kostelijk geamuseerd.
Twee dansvoorstellingen gezien: eentje in de Hermitage, waar ik nog nooit geweest was, en eentje in de toneelschool hier tegenover, respectievelijkLeine & Roebana (met een klassieke zangeres) en “de KISS moves”, een combi van klassieke dans en hiphop. Allebei prachtig, al vond ik de laatste echt spetterend.
Op een buitenpodium in de Jodenbreestraat drie optredens in het kader van het FRINGE-festival dat van 3 tot 13 september gehouden wordt. Niet alleen erg leuke artiesten( ik heb me te pletter gelachen), maar ook heel wervend gepresenteerd door iemand van het festival. De kleurige dames-foto’s (de laastste met hun heer) zijn van SMALAND, een groep met een stuk over een dorp met dames waar plotseling een heer langskomt waardoor ze zich bewust worden van de noodzaak en mogelijkheid van voortplanting.
De foto’s zijn allemaal van dat podium. Ik ga er zeker heen, het doet me een beetje aan het oude Festival Of Fools denken.
Gisterenavond trouwens een memorabel optreden van ALAIN CLARK meegemaakt op de DAM. Een happening van jewelste: hij zong zijn beroemde hit samen met zijn vader op de catwalk in de stromende regen. Behalve het water spetterde het van het plezier tussen die twee, het was een feest om mee te maken. Na die hit ben ik op het monument gaan staan, en van daaruit was het ook een grandioos gezicht. Op een gegeven moment vroeg hij het massale publiek om te gaan springen, op de maat van de muziek uiteraard: tijdens een gigantische wolkbreukontstond zo een zee van deinende paraplu’s, prachtig om te zien. Ik was speciaal zonder fototoestel gegaan omdat ik dat ding niet altijd bij me wil hebben, en was daar erg blij om: hij was niet droog gebleven, want zelfs met paraplu in de regenschaduw van een muur van het monument werd ik nog kledder, het waren tropisch stortbuien.
Maar de moeite waard dus.
groetjes
rené
ERG foute Jordanese types:
Deze bizondere jongen viel me al op nog voordat ik wist dat hij op het podium zou gaan staan:
De New-Yorkse (bleek later) bizondere jongeman zong een meisje uit het publiek toe dat daarvoor uitgenodigd was. Hij had zijn grote liefde nog steeds niet ontmoet maar wilde vast op een meisje oefenen voor als hij die zou tegenkomen. En gezien de heftigheid waarmee hij haar toezong ben ik bang dat die grote liefde met een grote boog om hen heen blijft lopen:
De bizondere jongen en de oercomische presentator.
De maker van een stuk over Afrikaanse gastarbeiders op het moment dat hij aangekondigd werd.
De hele cast van “SMALAND” (met een rondje boven de A maar daar ga ik niet naar zoeken op mijn computer).
