Foto elke dag UMR 199: Kraken

\

Toen ik in 1980 naar Amsterdam ging met als enig “bezit” een tijdelijk logeeradres en het vaste voornemen daar te gaan wonen, heb ik na een paar weken aangebeld bij een kraakpand met de vraag of ze nog een kamertje vrij hadden. Tot mijn verbazing was dat zo, ik heb later begrepen waarom: het pand stond op de nominatie ontruimd te worden. Dat werd mij in bedekte termen wel verteld, maar ja, ontruimingen horen bij het kraken en je weet nooit hoe lang het duurt. Nou dat bleek dus slechts drie maanden te zijn. En er werd toen ook niet zo’n beetje ontruimd, nee, met tweeduizend man ME. Ik zat n.l. in De Grote Wetering, een schitterend pand tegenover het Rijksmuseum. Ik woonde daar op een tochtig zolderkamertje en had mijn bed zo neergezet dat als ik me oprichtte ik de klok van het Rijks kon zien. Maar niet lang dus.

Ik heb nog meegeholpen met het versjouwen van volle olievaten uit de Groote Keyzer, maar hoewel je je niet aan het hele gebarrikadeer en het aktievoeren kon onttrekken voelde ik me toch een vreemde eend in de bijt. Ik weet nog dat ze met ballonnen aktie gingen voeren in het stadhuis en dat ik vroeg of ik niet mee hoefde en voor het eten zou mogen zorgen, wat goed gevonden werd. En ik hááááát koken, nog steeds trouwens.

Gisterenavond was er een anti-anti-kraak demo op de Dam. Ik geloof dat ze van regeringswege kraken willen verbieden. Kraken verbieden? Is dat dan ooit niet verboden geweest? Wij werden toen met veel machtsvertoon uit een prachtig pand gezet: nota bene een tank ramde de toegangspoort. Het pand werd gesloopt en ervoor in de plaats werd een gedrocht neergezet, dat ook nog eens jaren en jaren leegstond.

Maar dat is dus 26 jaar geleden. De sympathie voor de kraakbeweging is er nog, maar als je goed woont voel je de woningnood niet meer aan den lijve. Door mijn ervaring ermee heb ik wel begrip voor de woningnood onder jongeren. Dat is het bezwaar van veel bestuurders: een gebrek aan soortgelijke ervaringen omdat ze zelf in een bevoorrechte positie zitten. En inlevingsvermogen is dan noodzakelijk, maar helaas: tamelijk afwezig.
De foto is een groepje van buiten Amsterdam dat gisterenavond heeft meegedemonstreerd, nu aan het ontbijten is en op die plek waarschijnlijk ook heeft geslapen.

Groetjes
viktor