Foto elke dag UMR 358: Chinatown

René Louman
Je hoort er nooit wat over, maar ze zijn er wel. En hier in Amsterdam nog in groten getale ook: de Chinezen. Er is hier zelfs een heus Chinatown ontstaan rond de Zeedijk, met de straatnaambordjes óók in het Chinéés. Het gaat prima, terwijl ze voor geen meter integreren: ze vormen echt een gemeenschap op zichzelf, en zeker de ouderen spreken geen, of een onverstaanbaar soort, Nederlands. Geen mens die er om maalt. Ik ken zelfs een paar jónge Chinezen die je bijna niet kunt volgen als ze Nederlands proberen te spreken. Want net zoals het Chinees voor ons een bijkans onneembare barrière is, is dat voor hen omgekeerd ook het geval. Maar misschien is het alleen maar hier in Amsterdam, omdat er zo’n grote gemeenschap is, dat ze het zó kunnen redden. De meesten komen immers bij familieleden terecht en gaan dan vaak in hun restaurants werken. Voor een hongerloon, heb ik ooit gelezen. Maar de Chinezen die hier geboren worden zullen zich niet aan onze leerplichtwet kunnen onttrekken, dus die zullen uiteindelijk wel Nederlands leren.
Er is ook een levendige Chinese homoscene. Jonge Chinese homo’s komen o.a. uit China, Taiwan of Hongkong op de bonnefooi hiernaartoe in de hoop een Nederlander aan de haak te slaan die hen dan vervolgens onderhoudt. Dat lukt meestal wonderwel. Onderling ontlenen ze hun status aan de hoogte van de salarissen van hun vriend en wat die aan hen uitgeeft. Het bewijs is de merkkleding die ze kunnen dragen. Soms doen ze verder niks, gaan ze alleen elke dag uit, soms weten de slimmeriken onder hen zich te ontwikkelen en een baan te bemachtigen. Zo ken ik iemand die een dikbetaalde ITC job heeft, terwijl hij toen hij hier kwam niks van computers wist en gebrekkig Engels sprak, en geen woord Nederlands natuurlijk. Zijn toenmalige vriend, twintig jaar ouder, heeft jarenlang zijn natje en droogje betaald. Daar stond wel het een en ander tegenover natuurlijk. Hij kookte b.v. vaak, en lekker.
Groetjes
viktorrené
PS: de derde en de laatste foto zijn van vorige week, de rest van vandaag.

René Louman

René Louman

René Louman

René Louman

René Louman

René Louman