Foto elke dag UMR 344: Kijken=voelen?

Voor ik iets meer over de foto’s zeg is het misschien leuk als u eerst kijkt wat voor gevoel ze oproepen. Aan het einde van de reeks vertel ik er wat meer over, kijken of het wat uitmaakt. Dit is eigenlijk het vervolg op mijn blog van gisteren, waarin ik beweerde dat het er voor mij niks toe doet wat het voorstelt, dat het alleen een gevoelige snaar moet raken.

Allereerst, en dat is misschien wel het belangrijkst voor de duiding van de foto’s, is het tijdstip belangrijk waarop ze genomen zijn. Afgelopen nacht was een van de weinige keren per jaar dat ik uren wakker heb gelegen. En áls ik dan eens wakker lag was dat nooit op het tijdstip waarop dat nu gebeurde: o.a. tussen half vijf en half zeven. Van verveling ben ik maar foto’s gaan maken, en wel tussen 5 en 6 uur. De eerste foto krijgt daardoor een andere lading dan wanneer ik hem om 5 uur ’s-avonds had gemaakt: de man was dan waarschijnlijk vanuit zijn werk op weg naar huis. Dat kan nu nog wel, maar de aard van zijn werk schat ik nu toch iets anders in.
De volgende twee foto’s zijn van een jongen en een meisje die hier een tijdje rond hingen, schijnbaar niet wetend wat te doen. Op de tweede foto hebben ze net een poging gedaan een fietser aan te spreken, die er nog eens extra de sokken in zet. Groot gelijk, zou je geneigd zijn te denken gezien het tijdstip. Ik denk dat ze geld wilden hebben, maar voor logies is het eigenlijk al te laat, en etenswaar is op dit tijdstip volgens mij nergens te krijgen. Maar ja, ik ben al een tijdje uit het uitgaansleven dus wie weet kan je nog steeds in een nachttent of vroege broodjeszaak terecht. Het leken me trouwens geen gewelddadige types, anders hadden ze die man wel van zijn fiets getrokken. Eerlijk gezegd verwachtte ik dat een beetje, gelukkig gebeurde het niet.
De vierde foto is van twee jongemannen, ik heb werkelijk geen idee waar ze vandaan komen of wat ze van plan zijn. Bedenk: het is 5.30 u., een koude donkere novemberochtend.
Op foto 5 hijsen twee van een groepje van drie partygangers hun fiets het trappetje bij het Waterlooplein op. Ik dacht dat ze het café hier tegenover wilden binnendringen op zoek naar drank, maar ze waren zo supersnel binnen dat ze de sleutel wel moesten hebben. Waarschijnlijk is op zijn minst een van de drie daar werknemer. Ze waren nog geen minuut binnen of een man op een brommer kwam de zaak controleren. Waarschijnlijk alleen maar op braak, want hij keek even naar het slot en reed meteen weer door naar de overkant, zie foto 6, om hetzelfde te doen. Daar heb je dus niks aan. Het enige meisje van het groepje neemt een minuut of tien later van één van de jongens buiten afscheid. De rest is fantasy.
Foto 7 en 8 en 10 hebben gemeen dat degenen die er op staan de grond afspeuren, al is dat maar op één van de foto’s te zien. Ik denk dat ze naar weggegooide peuken zoeken. De vrouw van 10 was een hele tijd onder de stapels stoelen van het terras hiertegenover verdwenen.
Inmiddels vraagt er een zo op het oog normale man aan een zo op het oog normale andere man de weg en gaat het om 6.45 u. plotseling misten. De laatste twee foto’s zijn gewoon van voorbijgangers op weg naar hun vroege werk.
Maakte het verschil dit te weten?
En zo ja, maakt het er leuker, of interessanter op, of was de eigen fantasie prikkelender?
Ik heb zoveel mogelijk feitelijkheden gegeven, en ben niet zelf gaan fantaseren. Dat had ook gekund, maar dan vind ik het helemaal beter als je dat als kijker zelf doet.
Ben benieuwd.
groetjes
viktorrené