Foto elke dag UMR 305: Zondagochtendgevoelfoto

Geen dag in de week heeft hier zo’n eigen karakter als de zondag. Het is de enige dag dat het rustig is en er zich geen drommen fietsers en auto’s langs mijn raam haasten om op tijd op het werk te zijn. De zaterdagen hebben ook hun eigenheid, drukker en meer opvallend geklede mensen, maar dat is toch maar een relatief verschil met de andere dagen.
Toen ik net uit het raam keek zag ik meteen mijn blogfoto van vandaag aan komen joggen: ik dacht gelijk: dit wordt een jogblog. De eerste foto mislukt vaak omdat er nog oude instellingen opstaan of omdat de batterij leeg is: een groot nadeel van dit apparaat. Dus ik verwissel als een speer de batterij, zet de camera aan en controleer de instellingen. Toen alles klaar was moest ik in een flits beslissen of ik ze van veraf of dichtbij wilde, allebei zou niet gaan, bij de tweede instelling zou ze al uit het zicht verdwenen zijn. Ik koos voor veraf, om het eenzame zondagochtendgevoel te benadrukken. Et Voila.
Ik had in mijn hoofd iets te schrijven over joggen: dat je dat met een buggy kunt doen, zoals je vaak in het Vondelpark ziet, met een hond, zoals op de foto, etc. en dat dat een teken des tijds genoemd kan worden: liefst twee dingen tegelijk doen, wel zo efficiënt. Maar dat doe ik niet want ik moet nu weg en wil dit blog plaatsen op de tijd waarop hij gemaakt is. En niet wachten tot vanavond vanuit het idee dat ik misschien nog wel een mooiere foto kan maken. Het zal dan immers nooit een zondagochtendgevoelfoto kunnen zijn. Of misschien wel, je kunt iemand ook in de drukte isoleren, maar dan is het een truc.
prettige zondag
viktorrené
PS: en Doortje: gefeliciteerd met je eerste volle jaar!