Foto elke dag UMR 293: trombose

De fotograaf is een vriendelijke meneer van het bankje ernaast die aanbood om van alle vier de mensen en de hond een foto te maken, met hun eigen toestelletje uiteraard. De werking daarvan moest een paar keer uitgelegd worden, maar toen was het resultaat toch naar aller tevredenheid, de hond incluis, want die was tevreden omdat iedereen tevreden was. Dat noemen we dus ook niet voor niets: honds.
De familieverhoudingen zijn mij niet helemaal duidelijk. Ik neem aan dat de vrouw op de knie van de man zijn echtgenote is en het kind hun kind. Het meisje/ de vrouw links is naar mijn gevoel net te oud om de dochter van de man en de vrouw te zijn, maar ik vergis me vaak in de leeftijden van mensen onder de veertig, dus het zou kunnen. Dan is dit dus een gezinnetje dat een dagje Amsterdam doet en de foto later aan opa en oma laat zien, die nog zelfstandig wonen, gezien de leeftijd van vader en moeder.
En verder was dit mijn eerste werkdag na een maand: een middagdienst en omdat de avonddienst wegens ziekte nog niet ingevuld was “mocht” ik die ook doen: tien uur achter elkaar. Vandaar dat ik de ongetwijfeld hoge verwachtingen omtrent de kwaliteit van dit blog vandaag in genendele waar kan maken, ik ben kaai kapot, zoals ze in Brabant zeggen. Foto vanochtend gemaakt, spijt dat ik er niet meteen een blogje van heb gemaakt. Ik ga nu nog even de benen strekken, anders krijg ik trombose.
Groetekus
viktor