Foto elke dag UMR 264: 600 diamanten.

Of ik hem wat geld wou geven. Niet dat hij bedelaar was, hij kon alleen even niet aan geld komen. Dat was in Parijs, zijn geld. Maar hij kon niet naar Parijs want daar had hij geen geld voor.’n Vriend had het wel, maar die wou het niet lenen, terwijl die vriend er een diamant voor kon terugkrijgen. Maar aan het eind van de maand zou het vrijkomen, 600 diamanten. Maar tot die tijd had hij dus niks. En hij was niet aan de drugs, het had met drugs niks te maken.
En dat alles in het Franglais.
Dat was ongeveer twee maanden geleden en hij loopt nog steeds in de buurt rond met zijn hond. Een mooie jongen, mooie hond ook. Vanochtend gefotografeerd om een uur of negen. Van de buitenkant mankeert hij niets, maar aan de hond kun je het zien: die mankeert zelf niks maar die staat onder invloed van de psyche van die jongen. Ernstig, terneergeslagen en bang loopt hij langs de nog lege terrassen.
De eenzaamheid die deze jongen moet voelen wordt door de leegte en de terrassen geaccentueerd. Soms zet ik een foto recht, maar ik heb de stoeptegels met opzet schuin gelaten, geeft het hellend vlak weer waarin de jongen zich bevindt. Ik vrees dat dit niet goed gaat aflopen.
Toen ik ze beneden op hun plek passeerde, op weg naar het strand, lag de hond op zijn zij in de zon, het zag er tamelijk lusteloos uit. Baasje was iets onduidelijks uit een trui aan het wrijven. Hij heeft mooie truien en schoenen, typisch een jongen uit een goed milieu die het spoor volkomen kwijt is geraakt.
Het was trouwens een heerlijke stranddag.
Groeten
viktor