Foto elke dag UMR 222: Zwerfjongeren

Hoe herken je een zwerfjongere? In Amsterdam schijnen er ongeveer vierhonderd te bivakkeren, maar ik zie ze nooit. Junks haal je er zo uit. Ondanks het feit dat ze tegenwoordig goed gekleed door het leven gaan, dankzij allerlei vormen van hulp, kun je het duidelijk zien aan de manier van lopen. Gejaagd vaak, beetje krom of scheef, altijd een of andere spanning in hun lichaam. Zelfs als ze ontspannen zijn heeft dat meer met slapte dan met een natuurlijke rust te maken.

Maar zwerfjongeren hebben dat niet: die zitten waarschijnlijk beter in hun vel: lichamelijk hoeven ze niks te mankeren, als ze tenminste niet ook aan de drugs zijn. Ze zien er misschien wat ongezonder uit dan gewone jongeren, want echt goed eten zullen ze wel niet, hun kleding is misschien ook wat minder modieus en ze kunnen er zeker niet zo gecoiffeerd uitzien als hun leeftijdgenoten met een dak boven hun hoofd.

Maar ja, ik had er dus nog nooit eentje bewust als zodanig herkend. Maar vanochtend toen ik om 7.15 u. naar buiten keek en ik een jongen op het trappetje naast het sluisje zag zitten kon ik zonder aarzeling concluderen: dit is er een.
Trui aan: met dit weer niet echt een logisch kledingstuk, alleen als je de nacht buiten moet doorbrengen erg handig. Zelfs een sjaal, die opgehangen wordt aan de brugleuning, op deze foto inmiddels weer in een rugzakje gepropt. Vóór de sigaret wordt een droge boterham genuttigd (op een andere foto duidelijk te zien) en water gedronken uit een plastic flesje. Er wordt flink door het haar gekrabd en de slaap wordt uit de ogen gewreven. En er wordt lang in het opkomende zonnetje gezeten, opwarming na een frisse nacht.

Het gaat in deze tijd moeilijk voor hem worden hier zonder hulp uit te komen.
De rollator is van een oudere vrouw die beneden aan het trapje woont. Ze maakt hem altijd aan de leuning vast omdat ze een heel blok moet omlopen om traploos bij haar woning te komen.

Groeten.
viktor